SAĞLIK
BAKANLIĞI VE BAĞLI KURULUŞLARININ TEŞKİLAT
VE GÖREVLERİ HAKKINDA KANUN HÜKMÜNDE KARARNAME
Karar
Sayısı: KHK/663
Sağlık
Bakanlığı ile bağlı kuruluşlarının yeniden
yapılandırılması; 6/4/2011 tarihli ve 6223 sayılı Kanunun
verdiği yetkiye dayanılarak, Bakanlar Kurulu’nca 11/10/2011
tarihinde kararlaştırılmıştır.
BİRİNCİ
BÖLÜM
Amaç,
Kapsam ve Görevler
Amaç
ve kapsam
MADDE
1- (1) Bu
Kanun Hükmünde Kararnamenin amacı; Sağlık Bakanlığı ve
bağlı kuruluşlarının teşkilat, görev, yetki ve
sorumluluklarını düzenlemektir.
Görevler
MADDE
2- (1)
Bakanlığın görevi; herkesin bedenî,
zihnî ve sosyal bakımdan tam bir iyilik hâli içinde hayatını
sürdürmesini sağlamaktır.
(2)
Bu kapsamda Bakanlık;
a)
Halk sağlığının
korunması ve geliştirilmesi, hastalık risklerinin azaltılması
ve önlenmesi,
b)
Teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerinin
yürütülmesi,
c) Uluslararası
önemi haiz halk sağlığı risklerinin ülkeye girmesinin
önlenmesi,
ç)
Sağlık eğitimi ve araştırma faaliyetlerinin geliştirilmesi,
d)
Sağlık hizmetlerinde kullanılan ilaçlar, özel ürünler,
ulusal ve uluslararası kontrole tâbi maddeler, ilaç üretiminde
kullanılan etken ve yardımcı maddeler, kozmetikler ve tıbbî
cihazların güvenli ve kaliteli bir şekilde piyasada bulunması,
halka ulaştırılması ve fiyatlarının belirlenmesi,
e)
İnsan gücünde ve maddî kaynaklarda tasarruf sağlamak ve
verimi artırmak, sağlık insan gücünün ülke sathında
dengeli dağılımını sağlamak ve bütün
paydaşlar arasında işbirliğini gerçekleştirmek
suretiyle yurt sathında eşit, kaliteli ve verimli hizmet
sunumunun sağlanması,
f)
Kamu ve özel hukuk tüzel kişileri ile gerçek kişiler
tarafından açılacak sağlık kuruluşlarının ülke sathında
planlanması ve yaygınlaştırılması,
ile
ilgili olarak sağlık sistemini yönetir ve politikaları
belirler.
(3)
Bakanlık bu amaçla;
a)
Strateji ve hedefleri belirler, planlama, düzenleme ve
koordinasyon yapar.
b)
Uluslararası ve sektörler arası işbirliği yapar.
c)
Rehberlik, izleme, değerlendirme, teşvik, yönlendirme ve
denetleme yapar, müeyyide uygular.
ç)
Acil durum ve afet hallerinde sağlık hizmetlerini planlar ve
yürütür.
d)
Bölgesel farklılıkları gidermeye ve herkesin sağlık
hizmetine erişimini sağlamaya yönelik tedbirler alır.
e)
İlgili kurum ve kuruluşların insan sağlığını doğrudan ve
dolaylı olarak etkileyen faktörler ve sosyal belirleyicilerle
ilgili uygulamalarına ve düzenlemelerine yön verir, bunu
teminen gerekli bildirimleri yapar, görüş bildirir ve müeyyide
uygular.
f)
Görevin ve hizmetin gerektirdiği her türlü tedbiri alır.
(4)
İlaç fiyatlarının belirlenmesine ilişkin usûl ve esaslar
Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir.
İKİNCİ
BÖLÜM
Bakanlık
Teşkilatı
Teşkilat
MADDE
3- (1)
Bakanlık merkez ve taşra teşkilatı ile bağlı kuruluşlardan
oluşur.
(2)
Bakanlık merkez teşkilatı ekli (I) sayılı cetvelde
gösterilmiştir.
Bakan
MADDE
4- (1)
Bakanlık teşkilatının en üst amiri olan Bakan, Bakanlık
icraatından ve emri altındakilerin faaliyet ve işlemlerinden
Başbakana karşı sorumlu olup aşağıdaki görev, yetki ve
sorumluluklara sahiptir:
a)
Bakanlığı, Anayasaya, kanunlara, hükümet programına ve
Bakanlar Kurulunca belirlenen politika ve stratejilere uygun
olarak yönetmek.
b)
Bakanlığın görev alanına giren konularda politika ve
stratejiler geliştirmek, bunlara uygun olarak yıllık amaç ve
hedefler oluşturmak, performans ölçütleri belirlemek, Bakanlık
bütçesini hazırlamak, gerekli kanunî ve idarî düzenleme
çalışmalarını yapmak, belirlenen stratejiler, amaçlar ve
performans ölçütleri doğrultusunda uygulamayı koordine etmek,
izlemek ve değerlendirmek.
c)
Bakanlık faaliyetlerini ve işlemlerini denetlemek, yönetim
sistemlerini gözden geçirmek, teşkilat yapısı ve yönetim
süreçlerinin etkililiğini gözetmek ve yönetimin
geliştirilmesini sağlamak.
ç)
Faaliyet alanına giren konularda diğer bakanlıklar ile kamu
kurum ve kuruluşları arasında işbirliği ve koordinasyonu
sağlamak.
Müsteşar
ve Müsteşar Yardımcıları
MADDE
5- (1)
Müsteşar, Bakandan sonra gelen en üst düzey kamu görevlisi
olup Bakanlık hizmetlerini, Bakan adına ve onun emir ve
yönlendirmesi doğrultusunda, mevzuat hükümlerine, Bakanlığın
amaç ve politikaları ile stratejik planına uygun olarak
düzenler ve yürütür. Bu amaçla, Bakanlık birimlerine gereken
emirleri verir, bunların uygulanmasını gözetir ve sağlar.
Müsteşar, bu hizmetlerin yürütülmesinden Bakana karşı
sorumludur.
(2)
Müsteşara yardımcı olmak üzere beş Müsteşar yardımcısı
görevlendirilebilir.
Sağlık
Politikaları Kurulu
MADDE
6- (1) Sağlık
Politikaları Kurulu, Bakanlığın sağlık sistemi yönetimi ve
politika belirleme ile ilgili temel görevlerini yerine getirmek
üzere görevlendirilen onbir üye ile Müsteşar ve müsteşar
yardımcılarından meydana gelir.
(2)
Kurul üyeleri en az dört yıllık yüksek okul mezunu ve sekiz
yıl iş tecrübesi bulunanlar arasından Bakan tarafından
görevlendirilir. Görev süresi iki yıldır ve süresi sona eren
üyeler yeniden görevlendirilebilir. Kurula Müsteşar veya
görevlendireceği yardımcılarından biri başkanlık eder.
(3)
Uhdesinde kamu görevi bulunmayan Kurul üyelerine (85.000)
gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı
sonucu bulunacak tutarı geçmemek üzere Bakan onayıyla
belirlenen tutarda net ödeme yapılır. Bakanlıktan veya diğer
kamu kurumlarından görevlendirilen Kurul üyelerine, kadrolarına
göre malî haklar kapsamında fiilen yapılmakta olan her türlü
ödemeler toplamı ile uhdesinde kamu görevi bulunmayanlara
ödenmek üzere bu fıkraya göre belirlenen tutar arasındaki
fark ayrıca ödenir.
(4)
Kurul toplantılarına, görüşlerini almak üzere üniversiteler,
meslek kuruluşları, sendikalar, sivil toplum kuruluşları ile
bağlı kuruluşlardan ve Bakanlık birimlerinden yönetici veya
uzman kişiler davet edilebilir.
(5)
Kurul bünyesinde, Bakanlığın görev alanı ile ilgili olarak
bilimsel ve uzmanlık gerektiren konularda çalışma yapmak ve
görüş bildirmek üzere danışma kurulları ve komisyonlar
oluşturulabilir.
(6)
Danışma kurullarında ve komisyonlarda, Bakanlık ve bağlı
kuruluşlarının personeli ile üniversitelerden ve diğer kamu
ve özel kurum ve kuruluşlarından veya yabancı uzmanlardan
görevlendirme yapılabilir.
(7)
Kurulun, danışma kurullarının ve komisyonların çalışma
usûl ve esasları Bakanlıkça düzenlenir.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Hizmet
Birimleri
Hizmet
birimleri
MADDE
7- (1)
Bakanlığın hizmet birimleri şunlardır:
a)
Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
b)
Acil Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
c)
Sağlığın Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü.
ç)
Sağlık Bilgi Sistemleri Genel Müdürlüğü.
d)
Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü.
e)
Sağlık Yatırımları Genel Müdürlüğü.
f)
Dış İlişkiler ve Avrupa Birliği Genel Müdürlüğü.
g)
Hukuk Müşavirliği.
ğ)
Denetim Hizmetleri Başkanlığı.
h)
Strateji Geliştirme Başkanlığı.
ı)
Yönetim Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
i)
Özel Kalem Müdürlüğü.
Sağlık
Hizmetleri Genel Müdürlüğü
MADDE
8- (1) Sağlık
Hizmetleri Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a)
Her türlü koruyucu, teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlık
hizmetlerini planlamak, teknik düzenleme yapmak, standartları
belirlemek ve bu hizmetler ile sunucularını sınıflandırmak,
bununla ilgili iş ve işlemleri yaptırmak.
b)
Organ ve doku nakli, kan ve kan ürünleri, diyaliz, üremeye
yardımcı tedavi, evde sağlık, yanık, yoğun bakım gibi
özellikli planlama gerektiren sağlık hizmetlerini planlamak ve
bu hizmetleri sunan kurum ve kuruluşlar arasında koordinasyonu
sağlamak.
c)
Kamu ve özel hukuk tüzel kişileri ile gerçek kişilere ait
sağlık kurum ve kuruluşlarına izin vermek ve ruhsatlandırmak,
bu izin ve ruhsatları gerektiğinde süreli veya süresiz iptal
etmek.
ç)
Sağlık hizmetlerinin ücret tarifelerini belirlemek veya tasdik
etmek.
d)
Hasta hakları ile hasta ve çalışan güvenliğine yönelik
düzenleme yapmak.
e)
Sağlık kurum ve kuruluşlarının mevzuata, Bakanlık politika
ve düzenlemelerine uyumunu denetlemek, gerekli yaptırımları
uygulamak.
f)
Planlama ve standartlar oluşturulması için gerekli komisyonları
kurmak.
g)
Sağlık kurum ve kuruluşları ile hizmetten faydalananlar
arasında doğabilecek ihtilafların çözümüne yönelik
usûlleri belirlemek.
ğ)
Geleneksel, tamamlayıcı ve alternatif tıp uygulamaları ile
ilgili düzenleme yapmak ve sağlık beyanı ile yapılacak her
türlü uygulamalara izin vermek ve denetlemek, düzenleme ve
izinlere aykırı faaliyetleri ve tanıtımları durdurmak.
h)
İlaç, tıbbî cihaz ve ürünler dışında kalan alanlarda
yapılacak klinik araştırmalarla ilgili düzenlemeleri yapmak,
izin vermek ve denetlemek.
ı)
Sağlık hizmetlerinde kalite ve akreditasyon kuralları
belirlemek ve uygulamasını sağlamak.
i)
Sağlık turizmi uygulamalarının geliştirilmesine yönelik
düzenlemeler yapmak, ilgili kurumlarla koordinasyon sağlamak.
j)
İlgili mevzuat çerçevesinde kişisel verilerin korunmasına ve
veri mahremiyetinin sağlanmasına yönelik düzenleme yapmak.
k)
Tıpta uzmanlık eğitimi ile ilgili iş ve işlemleri yürütmek.
l)
Sağlık insan gücü planlaması yapmak, sayı ve nitelik olarak
ihtiyaca uygun insan gücü yetiştirilmesi için ilgili kurum ve
kuruluşlarla işbirliği yapmak.
m)
Mevcut sağlık insan gücünü, kamu ve özel kurum ve kuruluşlar
düzeyinde planlamak ve istihdamın bu plan çerçevesinde
yürütülmesini denetlemek.
n)
Sağlık meslek mensuplarının uyum, hizmet içi eğitim,
sertifikalı eğitim, görevde yükselme ve unvan değişikliği
eğitimleri ve benzeri eğitimleri ile ilgili düzenlemeleri
yapmak, koordine etmek, kredilendirme, izleme ve denetimini
sağlamak.
o)
İlgili kuruluşlarla işbirliği yaparak sağlık mesleklerinin
standartlarını belirlemek, eğitim müfredatlarının kanıta
dayalı olarak güncellenmesini ve geliştirilmesini sağlamak,
sağlık meslek mensuplarının sertifikasyonu ile ilgili işleri
yapmak veya yaptırmak.
ö)
Sağlık meslek mensuplarının tescil işlemlerini yapmak,
kayıtlarını tutmak, personel hareketlerini takip etmek.
p)
Bağlı kuruluşların sağlık
hizmetleri sınıfına ait personelinin ihtiyaç planlamasını
yapmak.
r)
Kura ile ataması yapılan sağlık personelinin planlama ve
yerleştirme işlemlerini yapmak.
s) Bakan
tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Acil
Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü
MADDE
9- (1) Acil
Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a)
Afetlerde ve acil durumlarda ülke genelinde
sağlık hizmetlerini planlamak ve yürütmek.
b)
Hastane öncesi acil sağlık hizmetlerine ait birimleri kurmak ve
işletmek, gerektiğinde hastane acil servisleri ile entegre
etmek, ilgili birimlerin faaliyetlerini izlemek, değerlendirmek,
hasta nakil ve sevk koordinasyonunu sağlamak.
c)
Kara, hava ve deniz ambulanslarının temin, tahsis, sevk ve
idaresini sağlamak.
ç)
Yurtiçinde meydana gelen afet ve acil durumlardaki tıbbî
kurtarma ve acil sağlık hizmetlerini ilgili tüm taraflarla
işbirliği ve koordinasyon içinde sağlamak.
d)
Yurtdışında meydana gelen afet ve acil durumlarda ulusal ve
uluslararası kuruluşlar ve sivil toplum örgütleri ile
işbirliği içinde sağlık ve insanî yardım faaliyetlerine
katılmak.
e)
Afet ve acil durumlara yönelik sağlık hizmetlerinin sunumunda
ihtiyaç duyulacak haberleşme, ilaç, tıbbî ve teknik
malzemelere yönelik planlama, tedarik, dağıtım ve depolama
faaliyetlerini yürütmek.
f)
Tehlikeli kimyasal ve biyolojik maddelere bağlı sağlık
tehditlerine yönelik hazırlık ve cevap geliştirilmesi amacıyla
gerekli organizasyonu sağlamak.
g) Toplumun
ilkyardım bilgi ve becerisinin geliştirilmesi amacıyla gerekli
eğitim faaliyetlerini planlamak ve yürütmek.
ğ)
Görev ve sorumluluk alanı ile ilgili personelin yetiştirilmesi
için ilgili kurum ve kuruluşlarla işbirliği içinde eğitim
programı hazırlamak ve uygulamak, tatbikat organizasyonları
yapmak, ulusal ve uluslararası tatbikatlara katılmak.
h)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Sağlığın
Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü
MADDE
10- (1)
Sağlığın Geliştirilmesi Genel Müdürlüğünün görevleri
şunlardır:
a)
Toplumun ve bireyin sağlığı ile ilgili bilgi, farkındalık
ve kontrol yeteneklerini artırmak ve bu konuda sorumluluk
almalarını ve karar süreçlerine katılımlarını teşvik
etmek.
b)
Sağlığı doğrudan ve dolaylı olarak etkileyen faktörlerin ve
sosyal belirleyicilerin iyileştirilmesine yardım edecek
düzenlemeler yaparak birey
sağlığının korunması ve sağlık düzeyinin yükseltilmesine
yönelik davranış değişikliği oluşturmak ve sürdürmek.
c)
Sağlığın teşviki ve geliştirilmesine yönelik bilimsel
çalışmalar yapmak veya yaptırmak, eğitim kurumları ve basın
yayın organları aracılığı ile toplumu bilgilendirmek,
kampanyalar yapmak veya yaptırmak.
ç)
Halk sağlığının korunması ve geliştirilmesi, hastalık
risklerinin azaltılması, önlenmesi ve teşhis, tedavi ve
rehabilite edici sağlık hizmetlerinin daha verimli
kullanılabilmesi için uyarıcı, bilgilendirici ve eğitici
mahiyette programlar hazırlamak veya hazırlatmak.
d)
Bakanlığın basın ve halkla ilişkilerini ve bilgi edinme
hizmetlerini yürütmek.
e)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Sağlık
Bilgi Sistemleri Genel
Müdürlüğü
MADDE
11- (1)
Sağlık Bilgi Sistemleri Genel
Müdürlüğünün görevleri
şunlardır:
a)
Sağlık alanında kullanılan bilişim sistemleri ve iletişim
teknolojileri ile ilgili ülke çapında politika, strateji ve
standartları belirlemek.
b)
Kişisel sağlık verileri ile ülke düzeyinde sağlık durumu ve
sağlık hizmetlerine ilişkin veri ve bilgi akışını içeren
her türden bilgi sistemleri ve projelerini yapmak ve yaptırmak.
c)
Sağlık bilgi sistemleri ve teknolojileri alanında uluslararası
gelişmeleri izlemek, ülke uygulamalarını ve tecrübelerini
paylaşmak, gerektiğinde uluslararası kuruluşlarla işbirliği
yapmak.
ç)
Sağlık bilişimi ve teknolojisi alanında çalışacak kamu ve
özel hukuk tüzel kişileri ile gerçek kişilerin uyacakları
kuralları belirlemek, uygulamak, gerektiğinde bunların yazılım
ve ürünlerinin uygunluğuna karar vermek ve müelliflerini
yetkilendirmek.
d)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Sağlık
Araştırmaları Genel
Müdürlüğü
MADDE
12- (1) Sağlık
Araştırmaları Genel Müdürlüğünün görevleri
şunlardır:
a)
Sağlık politikalarının belirlenmesi, izlenmesi,
değerlendirilmesi, ülkenin sağlık düzeyinin yükseltilmesi ve
sağlık hizmetlerinin geliştirilmesine yönelik ihtiyaç duyulan
alanlarda araştırmalar yapmak veya yaptırmak.
b)
Araştırma sonuçlarının ulusal veya uluslararası düzeyde
yayımlanmasını sağlamak.
c)
Yurtiçinde ve yurtdışında üretilen sağlık istatistiklerinin
derlenmesi, veri kalitesinin değerlendirilmesi, yayımlanması,
ulusal ve uluslararası kurumlarla paylaşılması, uluslararası
kurumlar tarafından ülkemiz ile ilgili yayımlanan
istatistiklerin izlenmesi ve değerlendirilmesini sağlamak,
sağlık istatistikleri ile ilgili konularda koordinasyonu
sağlamak.
ç)
Sağlık hizmetlerinde çalışan personelin meslekî eğitimi ve
gelişimi için eğitim materyallerini hazırlamak, eğitim
vermek, seminer, sempozyum, konferans, araştırma ve benzeri
etkinlikler düzenlemek.
d)
Uluslararası kurum ve kuruluşların sağlık alanındaki
gelişmelerle ilgili yayınlarını takip etmek, gerekli
görülenleri tercüme ettirerek yayımlamak.
e)
Koruyucu, rehabilite edici hizmetler, teşhis ve tedavi
metotlarının etkililiği, verimliliği, klinik, etik, sosyal,
hukukî, organizasyonel ve ekonomik etkileri konularında
değerlendirmeler yapmak veya yaptırmak, kanıta dayalı tıp
uygulamaları ve klinik rehberler geliştirilmesi ve
yaygınlaştırılması faaliyetlerini yürütmek.
f) Bakan
tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Sağlık
Yatırımları Genel Müdürlüğü
MADDE
13- (1) Sağlık
Yatırımları Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a)
Bakanlığın ve bağlı kuruluşların hizmetlerinde kullanılacak
binalar için belirlenen ihtiyaç programlarına uygun olarak
mühendislik hizmetlerini yürütmek, projelerini hazırlamak veya
hazırlatmak.
b)
Gerektiğinde ön veya tam proje ile inşaat ihalelerini yapmak ve
bu hizmetler için müşavirlik hizmeti satın almak.
c)
Gerektiğinde Bakanlık ve bağlı kuruluşların inşaatlarının
kontrollüğünü yapmak veya yaptırmak.
ç)
Sağlık yapılarının standartlarını belirlemek ve mimarisini
geliştirmeye yönelik çalışmalar yapmak.
d)
Bakanlığın ihtiyaç duyduğu taşınmazların kamulaştırma
işlemlerini yürütmek.
e)
Bakanlığın ve bağlı kuruluşların ihtiyacı olan tesislerin
yapımını ve mevcut tesislerin yenilenmesini kamu özel
ortaklığı modeli veya diğer usûller ile gerçekleştirmek.
f)
Sağlık hizmeti sunumunda ihtiyaç duyulan ve ileri teknoloji
gerektiren tıbbî cihaz, ürün ve hizmetlerin üretimine,
teknolojilerinin geliştirilmesine ve yurtdışından transferine
yönelik yerli ve yabancı yatırım ve teknoloji imkânlarını
araştırmak, teşvik etmek ve bu ürünlerin off–set ticaretini
düzenlemek.
g)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Dış
İlişkiler ve Avrupa Birliği Genel Müdürlüğü
MADDE
14- (1) Dış
İlişkiler ve Avrupa Birliği Genel Müdürlüğünün görevleri
şunlardır:
a)
Sağlık alanında yabancı ülkelerle ve uluslararası
kuruluşlarla ilişkileri yürütmek, geliştirmek ve bunlarla
ilgili hukukî ve idarî düzenlemelere ilişkin çalışmaları
yürütmek.
b)
İkili ve çok taraflı anlaşma ve sözleşmelere ilişkin
işlemleri yürütmek.
c)
Avrupa Birliği ile ilişkileri, Bakanlığın ilgili birimleri
arasında ve Bakanlık ile diğer kurumlar arasında koordinasyonu
gerçekleştirmek suretiyle yürütmek.
ç)
Uluslararası nitelikteki kongre, konferans ve toplantılar
düzenlemek.
d)
Bakanlığın yurtdışına yönelik iş ve işlemlerini yürütmek.
e)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Hukuk
Müşavirliği
MADDE
15- (1) Hukuk
Müşavirliğinin görevleri şunlardır:
a)
659 sayılı Genel Bütçe Kapsamındaki Kamu İdareleri ve Özel
Bütçeli İdarelerde Hukuk Hizmetlerinin Yürütülmesine İlişkin
Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine göre hukuk birimlerine
verilen görevleri yapmak.
b)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Denetim
Hizmetleri Başkanlığı
MADDE
16- (1)
Denetim Hizmetleri Başkanlığının görevleri şunlardır:
a)
Denetime ilişkin yöntem ve teknikleri geliştirmek, denetim
alanındaki standart ve ilkelerin oluşturulmasını sağlamak,
denetim rehberleri hazırlamak, denetimlerin etkinliğini ve
verimliliğini artırıcı tedbirler almak.
b)
Bakanlık teşkilatı ile gerektiğinde bağlı kuruluşlarının
performans denetimini yapmak.
c)
Bakanlık teşkilatı ile gerektiğinde bağlı kuruluşların ve
bunların denetimi altındaki kurum ve kuruluşların iş ve
işlemleri hakkında denetim, inceleme ve soruşturma yapmak.
ç)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
(2)
Denetime tâbi olan gerçek ve tüzel kişiler, gizli dahi olsa
bütün belge, defter ve bilgileri talep edildiği takdirde ibraz
etmek, para ve para hükmündeki evrakı ve ayniyatı ilk talep
hâlinde göstermek, sayılmasına ve incelenmesine yardımcı
olmak zorundadır. Sağlık Denetçileri, görevleri sırasında
kamu kurum ve kuruluşları ve kamuya yararlı dernekler ile
gerçek ve tüzel kişilerden gerekli yardım, bilgi, evrak, kayıt
ve belgeleri istemeye yetkili olup kanunî engel bulunmadıkça bu
talebin yerine getirilmesi zorunludur.
Strateji
Geliştirme Başkanlığı
MADDE
17- (1)
Strateji Geliştirme Başkanlığının görevleri şunlardır:
a)
5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile
22/12/2005 tarihli ve 5436 sayılı Kanunun 15 inci maddesi ve
diğer mevzuatla strateji geliştirme ve malî hizmetler
birimlerine verilen görevleri yapmak.
b)
Bakanlık Merkez Döner Sermaye İşletmesince elde edilen
gelirler ile Döner Sermaye Muhasebe Birimi hesabına aktarılan
tutarların tahsisini yapmak.
c)
Bakanlığın ve bağlı kuruluşların malî kaynaklarının
geliştirilmesi, etkili ve verimli bir şekilde kullanılması
yönünde araştırmalar yapmak veya yaptırmak ve gerekli
tedbirleri almak.
ç)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Yönetim
Hizmetleri Genel Müdürlüğü
MADDE
18- (1)
Yönetim Hizmetleri Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a)
Bakanlığın insan gücü planlaması ile insan kaynakları
sisteminin geliştirilmesi ve performans ölçütlerinin
oluşturulması konusunda çalışmalar yapmak ve tekliflerde
bulunmak.
b)
Bakanlık personelinin atama, nakil, terfi, emeklilik ve benzeri
özlük işlemlerini yürütmek.
c)
5018 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde, kiralama ve satın
alma işlerini yürütmek, temizlik, güvenlik, aydınlatma,
ısınma, onarım, taşıma ve benzeri hizmetleri yapmak veya
yaptırmak.
ç)
Bakanlığın taşınır ve taşınmazlarına ilişkin işlemleri
ilgili mevzuat çerçevesinde yürütmek.
d)
Genel evrak ve arşiv faaliyetlerini düzenlemek ve yürütmek.
e)
Bakanlık sivil savunma ve seferberlik hizmetlerini planlamak ve
yürütmek.
f)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Özel
Kalem Müdürlüğü
MADDE
19- (1) Özel
Kalem Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
a)
Bakanın çalışma programını düzenlemek.
b)
Bakanın resmî ve özel yazışmalarını, protokol ve tören
işlerini düzenlemek ve yürütmek.
c)
Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
Bakanlık
Müşavirleri
MADDE
20- (1)
Bakanlıkta, özel önem ve öncelik taşıyan konularda Bakana
yardımcı olmak üzere otuz Bakanlık Müşaviri atanabilir.
DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Yüksek
Sağlık Şûrası, Tıpta Uzmanlık Kurulu,
Sağlık
Meslekleri Kurulu
Yüksek
Sağlık Şûrası
MADDE
21- (1)
Sağlık meslek mensuplarının mesleklerini icra ederken ortaya
çıkan adlî konularda mahkemelere görüş vermek ve idarî
soruşturmacılar ve uzlaşma komisyonları için bilirkişi
listesi belirlemek üzere onbeş üyeli Yüksek Sağlık Şûrası
kurulmuştur.
(2)
Şûra üyelerinin onüçü Bakan tarafından ülkede sağlık
hizmetleri veya eserleri ile tanınmış kişiler arasından
seçilir.
(3)
Müsteşar veya görevlendireceği Müsteşar Yardımcısı ile
I.Hukuk Müşaviri veya görevlendireceği hukuk müşaviri,
Şûranın doğal üyesidir. Müsteşar veya görevlendireceği
Müsteşar Yardımcısı Şûraya başkanlık eder.
(4)
Şûra üyelerinin görev süresi iki yıldır. Şûra
toplantılarına üst üste iki kez mazeretsiz olarak
katılmayanların üyeliği düşer.
(5)
Şûra yılda en az dört kere toplanır. Başkan lüzum gördüğü
hallerde Şûrayı toplantıya çağırabilir.
(6)
Şûra, en az sekiz üyenin katılımıyla toplanır ve oy çokluğu
ile karar alır. Oylamalarda çekimser oy kullanılamaz. Oyların
eşitliği halinde başkanın oyu yönünde karar alınmış
sayılır.
(7)
Bakanlık, Şûraya bağlı olarak danışma kurulları ve sağlık
mesleklerinin icrasından doğan adlî konularda dosyaları
inceleyip Şûraya sunmak üzere ihtisas komisyonları oluşturur.
Kurul ve Komisyon Başkanları, Şûra toplantılarına oy hakkı
bulunmaksızın doğal üye olarak katılır. İhtisas
komisyonlarınca hazırlanan rapor ve görüşler, Şûra
üyelerince müzakere edilir ve karara bağlanır.
(8)
Şûranın toplanmadığı zamanlarda acele işleri karara
bağlamak üzere Şûra kendi üyeleri arasından üç kişilik
bir alt kurul seçer.
(9)
Görev süresi sona eren üyeler ile evvelce üyelik yapmış
olanlara Yüksek Sağlık Şûrası Fahrî Üyesi ve başkanlarına
da Onursal Başkan unvanı verilir.
(10)
Şûranın, danışma kurullarının ve ihtisas komisyonlarının
çalışma usûl ve esasları Bakanlık tarafından belirlenir.
Tıpta
Uzmanlık Kurulu
MADDE
22- (1) Tıpta
ve diş hekimliğinde uzmanlık eğitimi yapacak eğitim
kurumlarına eğitim yetkisi verilmesi ve eğitim yetkisinin
kaldırılmasına ilişkin teklifleri karara bağlamak, uzmanlık
dallarının rotasyonlarını belirlemek, yabancı ülkelerde
uzmanlık eğitimi alanların bilimsel değerlendirilmesini
yapacak fakülteleri ve eğitim hastanelerini belirlemek, tıpta
uzmanlık eğitimi ve uzman insan gücü ile ilgili görüşler
vermekle görevli olmak üzere, Tıpta Uzmanlık Kurulu teşkil
olunmuştur.
(2)
Tıpta Uzmanlık Kurulu;
a)
Bakanlık Müsteşarı veya görevlendireceği Müsteşar
Yardımcısı, Sağlık Hizmetleri Genel Müdürü ile I. Hukuk
Müşaviri veya görevlendireceği hukuk müşaviri,
b)
Biri diş tabibi olmak üzere eğitim hastanelerinden Bakanın
seçeceği beş,
c)
Dört tıp fakültesinden ve bir diş hekimliği fakültesinden
Yükseköğretim Kurulunun seçeceği birer,
ç)
Gülhane Askeri Tıp Fakültesinin seçeceği bir,
d)
Türk Tabipleri Birliğinin seçeceği bir,
e)
Türk Diş Hekimleri Birliğinin seçeceği bir,
üyeden
oluşur. Asıl üye sayısı kadar yedek üye de belirlenir.
(3)
Üye seçecek kurumlar üyeliğin herhangi bir nedenle boşaldığı
tarihten itibaren bir ay içinde üye seçerek Bakanlığa
bildirmediği takdirde o dönem için ilgili üyelik düşer ve
üye sayısında dikkate alınmaz.
(4)
Kurula seçilecek asıl ve yedek üyelerin uzman olmaları, ayrıca
en az üç yıllık eğitim görevlisi ya da profesör unvanına
sahip bulunmaları şarttır. Üyelerin görev süreleri iki
yıldır. Süresi bitenler yeniden seçilebilir.
(5)
Kurul, Müsteşarın daveti üzerine yılda en az iki kez
toplanır; üyelerden en az beşinin teklifi ile de olağanüstü
toplanır. Kurula, Müsteşar veya görevlendireceği
Müsteşar Yardımcısı veya yapılacak ilk toplantıda üyeler
arasından seçilecek başkan vekili başkanlık eder.
(6)
Kurul, en az dokuz üyenin katılımı ile toplanır ve oy
çokluğuyla karar alır. Oylamalarda çekimser oy kullanılamaz.
Oyların eşitliği halinde başkanın bulunduğu taraf çoğunluğu
sağlamış sayılır. Türk Tabipleri Birliği temsilcisi
yalnızca tabiplerle ilgili, Türk Diş Hekimleri Birliği
temsilcisi de yalnızca diş tabipleri ile ilgili konuların
görüşüleceği toplantılara katılabilir ve kendi meslek
alanları ile ilgili konularda oy kullanır.
(7)
Kurul toplantılarına üst üste iki kez mazeretsiz olarak
katılmayanların üyeliği düşer.
(8)
Kurulun çalışma usûl ve esasları ile ilgili diğer hususlar,
ihtisas belgelerinin alınması ve uzmanlık eğitimi ile ilgili
diğer usûl ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.
Sağlık
Meslekleri Kurulu
MADDE
23- (1) Sağlık
mesleklerinde eğitim müfredatı, meslekî alan ve dal
belirlemesi gibi meslekî düzenlemelerde ve istihdam
planlamalarında görüş bildirmek, meslekî yeterlilik
değerlendirmesi yapmak, meslekî müeyyide uygulamak, etik
ilkeleri belirlemek ve uyumu denetlemek üzere Sağlık Meslekleri
Kurulu teşkil olunmuştur.
(2)
Kurul aşağıdaki üyelerden oluşur:
a)
Müsteşar veya görevlendireceği müsteşar yardımcısı ile
Sağlık Hizmetleri Genel Müdürü veya görevlendireceği bir
yetkili temsilci, I. Hukuk Müşaviri veya görevlendireceği
hukuk müşaviri, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu ve Türkiye
Kamu Hastaneleri Kurumu Başkanları veya görevlendirecekleri
yardımcıları,
b)
Bakanın seçeceği en az doktora seviyesinde eğitim almış 5
ayrı sağlık meslek mensubu üye,
c)
En az genel müdür yardımcısı seviyesinde Milli Eğitim
Bakanlığı temsilcisi bir üye,
ç)
Yükseköğretim Kurulunun seçeceği iki üye,
d)
Meslekî Yeterlilik Kurumu temsilcisi bir üye,
e)
Kanunla kurulan sağlık meslek birliklerinden birer üye.
(3)
Sağlık meslek birliklerinin temsilcileri yalnızca kendi meslek
mensupları ile ilgili konuların görüşüleceği toplantılara
katılabilir ve kendi meslek alanları ile ilgili konularda oy
kullanır.
(4)
Seçilmiş üyelerin görev süresi iki yıldır. Kurul
toplantılarına üst üste iki kez mazeretsiz olarak
katılmayanların üyeliği düşer. İlgili kurumlar bir ay
içinde üyelerini seçerek Bakanlığa bildirmediği takdirde o
dönem için ilgili kuruma ait üyelik düşer ve üye sayısında
dikkate alınmaz.
(5)
Kurul, Müsteşar veya müsteşar yardımcısının başkanlığında
üye tam sayısının çoğunluğu ile toplanır ve oy çokluğu
ile karar alır. Oylamalarda çekimser oy kullanılamaz. Oyların
eşitliği hâlinde başkanın oyu yönünde karar alınmış
sayılır.
(6) Kurulun
görevleri şunlardır:
a)
Yeni bir sağlık mesleğinin veya dalının ihdasında görüş
bildirmek.
b)
Sağlık mesleklerinin eğitim müfredatı hakkında görüş
bildirmek.
c)
Sağlık mesleklerinin etik ilkelerini belirlemek.
ç)
Meslek mensuplarının meslekî yeterlilik ve etik eğitimi ile
hasta hakları eğitimine tâbi tutulmasına ve eğitimlerin
süresine ve müfredatına karar vermek.
d)
Sağlık engeli sebebiyle mesleğin icrasının yasaklanmasına
karar vermek.
e)
Meslekten geçici veya sürekli men etmeye karar vermek.
(7)
Meslekî yetersizliğe ilişkin ihbar ve şikâyetler Kurulca
doğrudan değerlendirmeye alınmaz. Bu ihbar ve şikâyetler
öncelikle denetim görevlileri veya il ve ilçe sağlık
müdürlüklerince incelemeye tâbi tutulur. Yapılan inceleme
neticesinde fiilin meslekî yeterlilik değerlendirmesi yapılması
veya meslekî müeyyide uygulanması gerektirdiğinin tespit
edilmesi hâlinde kanaat raporunu içeren inceleme dosyası Kurula
gönderilir. Ayrıca fiil hakkında adlî kovuşturma yapılmış
ise, verilen kararlar da Kurula intikal ettirilir. İdarî
inceleme veya varsa adlî kovuşturma kapsamında elde edilen
bilgi ve belgeler de değerlendirilerek, genel hükümler saklı
kalmak üzere Kurulca;
a)
Mesleğinde yetersizliği tespit edilenler ile dikkatsiz ve
özensiz davranışla ölüme veya vücut fonksiyon kaybına sebep
olanların yetersiz görüldükleri alanda meslekî yeterlilik
eğitimine tâbi tutulmalarına karar verilir. Bu eğitim,
yetersiz görülen alanda teorik ve/veya pratik eğitim ve/veya
başka bir sağlık meslek mensubunun nezaret ve sorumluluğunda
meslek icrası şeklinde yaptırılabilir. Yeterlilik eğitimine
tâbi tutulanlar eğitim sonunda Kurulun belirleyeceği teorik
ve/veya uygulamalı sınava tâbi tutulur. Bu sınavda başarılı
olanlar mesleğini icraya devam eder; başarısız olanlar meslek
icrasından men edilir. Meslekten men edilenler, durumlarına göre
Kurulca belirlenen eğitime devam ettirilerek veya eğitime tâbi
tutulmadan yapılacak müteakip sınavlarda başarı gösterdiği
takdirde meslek icra etme hakkını yeniden kazanır.
b)
Hasta hakları uygulamalarına veya etik ilkelere aykırı
davranışı sebebiyle ikiden fazla yazılı ikaz edilen veya
ilgili mevzuatına göre disiplin cezası uygulanan sağlık
meslek mensubu, hasta hakları veya etik ilkeler eğitim
programına tâbi tutulur.
c)
Meslek icrası esnasında neticesini öngörerek veya görevinin
gereklerine aykırı hareket ederek veyahut görevinin gereklerini
yapmakta ihmal veya gecikme göstererek bir kişinin ağır
derecede olmayan özürlülüğüne sebebiyet verenlerin üç
aydan bir yıla kadar meslekten geçici men edilmesine karar
verilir. Bu fiillerin beş yıl içinde tekrarı hâlinde
verilecek cezalarda alt ve üst sınırlar iki katı olarak
uygulanır.
ç)
Meslek icrası esnasında neticesini öngörerek veya görevinin
gereklerine aykırı hareket ederek veyahut görevinin gereklerini
yapmakta ihmal veya gecikme göstererek bir kişinin ağır
özürlülüğüne veya ölümüne sebebiyet verenlerin bir yıldan
üç yıla kadar meslekten geçici menine karar verilir. Bu
fiillerin beş yıl içinde tekrarı hâlinde meslekten sürekli
men kararı verilir.
(8)
Mesleğini icra etmesine mâni ve iyileşmesi mümkün olmayan
aklî, ruhî ve bedenî hastalığı ortaya konulan sağlık
meslek mensupları, Kurulun kararı ile mesleğini icradan
yasaklanabilir.
(9)
Meslekî yetersizliğinden dolayı bir uzmanlık dalında
mesleğini icra edemeyeceğine karar verilen meslek mensuplarının
yetersizliğinin niteliğine göre uzmanlık öncesi sahip olduğu
sağlık mesleğini icra edebilmelerine karar verilebilir.
(10)
Aynı olaydan dolayı ilgili hakkında ceza takibatına veya
disiplin soruşturmasına başlanmış olması bu maddeye göre
işlem yapılmasını geciktirmez ve engellemez; ilgilinin mahkûm
olması veya olmaması ile disiplin cezası verilmiş veya
verilmemiş olması hâlleri, ayrıca meslekî müeyyide
uygulanmasını etkilemez.
(11)
Kanunla kurulmuş meslek odalarının ve birliklerinin kuruluş
kanunlarındaki disiplin hükümleri saklıdır. Ancak fiilin her
iki kanuna göre de müeyyide gerektirmesi hâlinde bu Kanun
hükümleri uygulanır.
(12)
Meslekten geçici men edilmesine karar verilen Devlet memurları,
men müddetince aylıksız izinli sayılır veya talepleri hâlinde
aynı süreyle mesleği ile ilişkisi bulunmayan durumlarına
uygun başka bir kadroya atanır. Sözleşmeli olanların
sözleşmeleri men müddetince ücretsiz olarak askıya alınır.
Meslekten sürekli men edilmesine karar verilen Devlet memurları
istekleri hâlinde, mesleği ile ilişkisi bulunmayan durumlarına
uygun başka bir kadroya atanır, aksi halde görevleri sona erer.
Meslekten sürekli men edilmesine karar verilen sözleşmeli
personelin sözleşmeleri sona erer.
(13)
Bu maddeye göre mesleğini geçici olarak sürdüremeyeceklerin
durumları kayıtlara işlenir. Meslekten sürekli men edilmesine
karar verilenlerin veya mesleğini icra etmekten yasaklananların
diplomaları, uzmanlık veya meslek belgeleri Bakanlıkça iptal
edilir ve sistemden kaydı silinir.
(14)
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar Bakanlık
tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.
Uzlaştırma
prosedürü
MADDE
24- (1) Sağlık
mesleklerinin uygulanmasından dolayı zarara uğradığını
iddia edenlerin dava açma süresi içerisinde bu madde kapsamında
yapacakları maddî ve manevî tazminat başvuruları Bakanlık
tarafından aşağıdaki şekilde uzlaşma yoluyla halledilir.
a)
Tazminat talebinde bulunan veya bunların birden fazla olması
hâlinde aralarından seçecekleri bir temsilci,
b)
Zarar verdiği iddia olunan ilgili meslek mensubu veya bunların
birden fazla olması hâlinde aralarından seçecekleri bir
temsilci,
c)
Varsa ilgili meslek mensuplarının meslekî malî sorumluluk
sigortasını yapan sigorta şirketinin temsilcisi veya bunların
birden fazla olması hâlinde ise aralarından seçecekleri bir
temsilci,
Bakanlık
tarafından uzlaşmaya davet edilir. Tarafların uzlaşma yolunu
kabul etmeleri hâlinde, üzerinde anlaştıkları bir hukukçu
uzlaştırıcı marifetiyle uzlaşma süreci başlatılır.
Uzlaşma en fazla üç ayda sonuçlandırılır. Bu süre
bilirkişi görüşleri alınamadığı hallerde tarafların
kabulü ile altı aya kadar uzatılabilir. Uzlaşma müracaatı
dava açma süresini durdurur. Uzlaşma sağlanamaması hâlinde
taraflarca tanzim edilecek tutanak veya taraflardan birinin talebi
üzerine Bakanlık tarafından taraflara tebliğ edilerek
verilecek belge tarihinden itibaren dava açma süresi yeniden
başlar. Uzlaşma sağlanırsa, uzlaşma konusunu, yerini,
tarihini, yerine getirilmesi gereken hususları içeren uzlaşma
tutanağı tanzim edilir. Bu tutanak 9/6/1932 tarihli ve 2004
sayılı İcra ve İflas Kanununun 38 inci maddesi anlamında ilâm
niteliğindedir. Uzlaştırma masrafları ve arabulucu ücreti
taraflarca karşılanır. Uzlaşma neticesinde belli bir bedel
üzerinde uzlaşma sağlandığında bu bedel doğrudan sigortacı,
sigortasının bulunmaması durumunda ilgili personel tarafından
ödenir. Bakanlıkça bu madde kapsamında herhangi bir ödeme
yapılmaz.
(2)
Uzlaştırıcı, meslekî kusur bulunup bulunmadığı hususunda
Yüksek Sağlık Şûrasının belirlediği bilirkişilerin;
uğranıldığı iddia edilen zarar miktarının hesaplanmasında
adlî yargı adalet komisyonları tarafından her yıl
düzenlenecek olan listelerde yer alan bilirkişilerin görüşüne
başvurabilir.
BEŞİNCİ
BÖLÜM
Taşra
Teşkilatı
Taşra
teşkilatı
MADDE
25- (1)
Bakanlığın taşra teşkilâtı; illerde kurulan il sağlık
müdürlükleri ile ihtiyaca göre ilçelerde kurulan ilçe sağlık
müdürlüklerinden oluşur. İl sağlık müdürleri Bakanlığın
ildeki temsilcisi ve valinin sağlık müşaviridir.
(2)
İl sağlık müdürlüğü, bağlı kuruluşların il
teşkilatının koordinasyonunu yapar ve uyumlu çalışmasını
gözetir. Sağlık hizmetleri yönünden ilin durumunu Bakanlıkça
belirlenen aralıklarla Bakanlığa rapor eder.
(3)
Acil sağlık hizmetleri il ve ilçe sağlık müdürlükleri
tarafından yürütülür. Bu müdürlükler söz konusu
hizmetlerin yürütülmesi için kamu ve özel hukuk tüzel
kişileri ile gerçek kişilere ait tüm sağlık kurum ve
kuruluşlarının sevk ve idaresinden sorumlu ve bu konuda
yetkilidir.
(4)
İl ve ilçe sağlık müdürlüğü yetki devri çerçevesinde
Bakanlıkça yürütülen görevleri il ve ilçe düzeyinde yerine
getirir, yapılan düzenlemelere uyumu denetler ve gerekli
müeyyideleri uygular.
(5)
Birden fazla ildeki sağlık hizmetlerinin bir arada
değerlendirilmesi, gelişmişlik farklarının giderilmesi ve
hizmetlerin ve ihtiyaçların müşterek planlanması amacıyla
Bakanlıkça belirlenen illerdeki müdürlerden biri koordinatör
olarak görevlendirilebilir.
(6)
İlçe sağlık müdürlüğünün kurulmadığı yerlerde sağlık
grup başkanlıkları oluşturulabilir. Bu başkanlıklara ayrıca
kadro tahsisi yapılmaz ve buralarda gerek duyulan hizmetler
ilgili ilçede bulunan personel eliyle yürütülür.
ALTINCI
BÖLÜM
Bağlı
Kuruluşlar
Türkiye
Halk Sağlığı Kurumu
MADDE
26- (1)
Bakanlık politika ve hedeflerine uygun olarak, temel sağlık
hizmetlerini yürütmekle görevli, Bakanlığa bağlı Türkiye
Halk Sağlığı Kurumu kurulmuştur.
(2)
Kurumun görev, yetki ve sorumlulukları şunlardır:
a)
Halk sağlığını korumak ve geliştirmek, sağlık için risk
oluşturan faktörlerle mücadele etmek.
b)
Birinci basamak sağlık hizmetlerini yürütmek, bu hususta
gerekli düzenlemeleri yapmak.
c)
Bulaşıcı, bulaşıcı olmayan, kronik hastalıklar ve kanser
ile anne, çocuk, ergen, yaşlı ve engelli gibi risk gruplarıyla
ilgili olarak izleme, sürveyans, inceleme, araştırma,
bağışıklama ve kontrol çalışmaları yapmak, bununla ilgili
verilerin toplanmasını sağlamak, belirlenen hedefler
doğrultusunda plan ve programlar hazırlamak, uygulamaya koymak,
denetlenmesini sağlamak, değerlendirmek, gerekli önlemleri
almak, bu konuda politika ve düzenlemelerin oluşturulması için
Bakanlığa teklifte bulunmak.
ç)
Yaşam kalitesini yükseltecek alışkanlıkları kazandırarak
toplumdaki tüm bireylerin sağlığını geliştirmek; hatalı
beslenme alışkanlıkları, obezite, sigara ve benzeri zararlı
maddelerin yol açtığı sağlık riskleri ve tehditleri ile
mücadele etmek, bu hususları izlemek, araştırmak, veri
toplanmasını sağlamak ve değerlendirmek.
d)
Birey, toplum ve çevre sağlığını etkileyen ve genel sağlığı
ilgilendiren her tür etkeni incelemek, teşhis etmek,
değerlendirmek ve kontrol etmek üzere gerekli laboratuvar
hizmetlerinin organizasyonunu sağlamak ve ulusal referans
laboratuvarı kurmak ve işletmek, içme suları, biyosidal
ürünler gibi görev alanına giren konularda tüketici güvenliği
ile ilgili tedbirleri almak ve buna yönelik her türlü iş ve
işlemi tesis etmek.
e)
Sağlık tehditlerine yönelik erken uyarı ve cevap
geliştirilmesi amacıyla gerekli organizasyonu sağlamak, halk
sağlığını tehdit eden konularda gereken tüm tedbirleri almak
ve gerektiğinde müeyyide uygulamak.
f)
Biyolojik ürünler ve test materyali ile benzeri ürünlerle
ilgili araştırma ve geliştirme faaliyetlerinde bulunmak, bu
ürünleri temin etmek veya edilmesini sağlamak, ürettirmek ve
gerektiğinde üretmek.
g)
Görev ve sorumluluk alanıyla ilgili olarak hizmet
standardizasyonunu sağlamak, meslek personelinin yetişmesi için
ilgili kurumlarla işbirliğiyle eğitim programları hazırlamak,
eğitim ve yayın faaliyetinde bulunmak.
ğ)
Görev alanı ile ilgili konularda ulusal veya uluslararası, kamu
veya özel kurum ve kuruluşlarla bilimsel ve teknik işbirliği
yapmak.
h)
Kurum personelinin atama, nakil, özlük, ücret, emeklilik ve
benzeri işlemlerini yürütmek.
ı)
Kurum hizmetlerinin gerektirdiği her türlü satın alma,
kiralama, bakım ve onarım, arşiv, idarî ve malî hizmetleri
yürütmek.
Türkiye
İlaç ve Tıbbî Cihaz Kurumu
MADDE
27- (1)
Bakanlık politika ve hedeflerine uygun olarak ilaçlar, ilaç
üretiminde kullanılan etken ve yardımcı maddeler, ulusal ve
uluslararası kontrole tabi maddeler, tıbbî cihazlar, vücut
dışı tıbbî tanı cihazları, geleneksel bitkisel tıbbî
ürünler, kozmetik ürünler, homeopatik tıbbî ürünler ve
özel amaçlı diyet gıdalar hakkında düzenleme yapmakla
görevli, Bakanlığa bağlı, özel bütçeli, kamu tüzel
kişiliğini haiz, Türkiye İlaç ve Tıbbî Cihaz Kurumu
kurulmuştur.
(2)
Kurumun görev, yetki ve sorumlulukları şunlardır:
a)
Görev alanına giren ürünlerin ruhsatlandırılması, üretimi,
depolanması, satışı, ithalatı, ihracatı, piyasaya arzı,
dağıtımı, hizmete sunulması, toplatılması ve kullanımları
ile ilgili kural ve standartları belirlemek, bu faaliyetleri
yürütecek kamu ve özel hukuk tüzel kişileri ile gerçek
kişilere izin vermek, ruhsatlandırmak, denetlemek ve
gerektiğinde yaptırım uygulamak, laboratuvar analizlerini
yapmak veya yaptırmak.
b)
Sağlık beyanı ile satışa sunulacak ürünlerin sağlık
beyanlarını inceleyerek bu beyanlara izin vermek, izinsiz veya
gerçeğe aykırı sağlık beyanı ile yapılan satışları
denetlemek, gerektiğinde durdurma, toplama, toplatma ve imha iş
ve işlemlerini yapmak veya yaptırmak, izin ve sağlık beyanları
yönünden bunların her türlü reklam ve tanıtımlarını
denetlemek ve aykırı olanları durdurmak, piyasaya arz edilen
ilaç, tıbbî cihaz ve ürünlerin reklam ve tanıtımının usûl
ve esaslarını belirlemek ve uygulamasını denetlemek.
c)
Görev alanına giren ilaç, tıbbî cihaz ve ürünlere ilişkin
klinik araştırmalarla ilgili düzenlemeleri yapmak, izin vermek
ve denetlemek.
ç)
Türk Farmakopesini hazırlamak.
d)
Hayati önemi haiz ilaç, tıbbî cihaz ve ürünlerin piyasada
sürekli bulunabilmesi için gerekli tedbirleri almak.
e)
Tıbbî cihazlar için onaylanmış kuruluşları belirlemek,
lisans, ruhsat veya izin vermek, denetim yapmak ve gerektiğinde
yaptırım uygulamak.
f)
Görev alanına giren ilaç, tıbbî cihaz ve ürünlerle ilgili
uyarı sistemlerini kurmak veya kurdurmak, işletmek veya
işlettirmek.
g)
Kurum personelinin uluslararası karşılıklı tanınma ve
akreditasyonunu sağlamak.
ğ)
Görev alanına giren ilaç, tıbbî cihaz ve ürünlerin piyasa
gözetimi ve denetimini yapmak, gerektiğinde toplatmak, imha
etmek veya ettirmek, piyasadaki ürünler için güvenlilik
bildirim yöntemlerini belirlemek, gerekli bildirimleri yapmak,
laboratuvar analizlerini yapmak veya yaptırmak.
h) İlaç
fiyatlarının belirlenmesi için farmako-ekonomik
değerlendirme ve çalışmalar yapmak.
ı)
Görev alanına giren ilaç, tıbbî cihaz ve ürünleri
üretenler, satanlar ve faydalananlar arasında doğabilecek
ihtilafların çözümüne yönelik usûlleri belirlemek.
i)
Görev alanı ile ilgili faaliyetleri izlemek, değerlendirmek,
iyi uygulama örneklerini yaygınlaştırmak, politika üretilmesi
ve gerekli düzenlemelerin yapılması için Bakanlığa teklifte
bulunmak.
j)
Görev alanı ile ilgili konularda ulusal veya uluslararası, kamu
kurumları ve üniversiteler ile özel kuruluşlarla bilimsel ve
teknik işbirliği yapmak, müşterek çalışmalar yürütmek.
k)
Kurum personelinin atama, nakil, özlük, ücret, emeklilik ve
benzeri işlemlerini yürütmek.
l)
Kurum hizmetlerinin gerektirdiği her türlü satın alma,
kiralama, bakım ve onarım, arşiv, idarî ve malî hizmetleri
yürütmek.
(3)
Kurumun gelirleri şunlardır:
a)
Her tür mal ve hizmetin üretim ve sunumu karşılığında elde
edilen gelirler.
b)
Genel bütçeden yapılacak yardımlar.
c)
Kurum gelirlerinin değerlendirilmesinden elde edilen gelirler.
ç)
Kuruma ait taşınır ve taşınmazların satış ve
kiralanmasından veya işletilmesinden elde edilen gelirler.
d)
Görev alanı ile ilgili olarak verilecek kurs, seminer, eğitim,
araştırma, yayın, danışmanlık ve benzer hizmetlerden ve
kayıt, izin, ruhsat ve sertifikasyon belgelendirmelerinden elde
edilen gelirler.
e)
Kuruma yapılacak bağışlar ve yardımlar.
f)
Diğer gelirler.
Türkiye
Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü
MADDE
28- (1) Türk
boğazları, hudut ve sahilleri ile ilgili uluslararası
sözleşme ve mevzuat hükümlerinden kaynaklanan yükümlülükleri
yerine getirmekle görevli, Bakanlığa bağlı, özel bütçeli,
kamu tüzel kişiliğini haiz, TürkiyeHudut
ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü kurulmuştur.
(2) Genel
Müdürlüğün görev, yetki ve sorumlulukları şunlardır:
a) Uluslararası
önemi haiz halk sağlığı risklerinin ülkemize girmesini
önlemek amacıyla, uluslararası giriş noktaları ve
bunların gümrüklü alanlarında gerekli her türlü sağlık
tedbirini almak veya aldırmak, halk sağlığını etkileyecek
etkenlere karşı alınacak kontrol önlemlerinin standardını
belirlemek, belgelendirmek, denetlemek.
b) Uluslararası
giriş noktalarında hac, göç veya seyahat gibi toplu nüfus
hareketlerinde gerekli sağlık tedbirlerini almak veya aldırmak,
riskli cenazelerin yurda girişine izin vermek.
c)
Malî yılbaşında, sağlık resmi tarifesini belirlemek, bu
gelirler ve diğer sağlık gelirleri ile para cezalarının tarh,
tahakkuk ve tahsil işlemlerinin gerçekleştirilmesini
sağlamak, gelirlerinden ülke sağlık hizmetlerine katkı
sağlamak.
ç)
Uluslararası nakil vasıtalarının ve bu vasıtalarda
görevli personelin sağlık şartlarını belirleyerek sağlık
raporlarıyla ilgili iş ve işlemleri düzenlemek.
d)
Görev alanı ile ilgili olarak Dünya Sağlık Örgütü,
Uluslararası Denizcilik Örgütü, Uluslararası Sivil Havacılık
Örgütü ve diğer ulusal ve uluslararası kuruluşlar ile
işbirliği yapmak.
e)Uluslararası
önemi haiz halk sağlığı riski olan ülkelere giden insanlara
seyahat sağlığı hizmeti vermek.
f)
Ulusal ve uluslararası sularda seyir eden gemilere uzaktan sağlık
yardımı ve desteği vermek.
g)
Uluslararası giriş noktalarında yapılması gereken tüm sağlık
hizmetleri, sağlık denetimleri ve çevre sağlığı işlemlerini
yürütmek, usûl ve esaslarını belirlemek.
ğ)
Kurum personelinin atama, nakil, özlük, ücret, emeklilik ve
benzeri işlemlerini yürütmek.
h)
Kurum hizmetlerinin gerektirdiği her türlü satın alma,
kiralama, bakım ve onarım, arşiv, idarî ve malî hizmetleri
yürütmek.
(3)
Genel Müdürlük taşradaki
görevlerini, Genel Müdürlüğe bağlı sağlık denetleme
merkezleri mârifetiyle yerine getirir.
(4)
Genel Müdürlükte çalışan memurlar ile sözleşmeli
personelden, taşra teşkilatında görev yapan tabipler için en
yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dâhil) %
400’ünü, merkez ve taşra teşkilatında görev yapan diğer
personel için % 200’ünü geçmemek üzere ek ödeme
yapılabilir. Ek ödemenin oranı ile usûl ve esasları; görev
yapılan birim ve iş hacmi, görevin önem ve güçlüğü,
çalışma süresi, personelin sınıfı, kadro unvanı, derecesi
ve atanma biçimi gibi kriterler ile personele aylık ve özlük
hakları dışında ilgili mevzuatına göre yapılan diğer ilave
ödemeler dikkate alınmak suretiyle Maliye Bakanlığının uygun
görüşü üzerine Sağlık Bakanlığınca belirlenir. Bu
ödemelerden damga vergisi hariç herhangi bir vergi kesilmez.
(5)
Genel Müdürlüğün gelirleri şunlardır:
a)
2548 sayılı Gemi Sağlık Resmi Kanunu ve Montrö Boğazlar
Mukavelenamesine göre elde edilen gelirler.
b)
Her tür mal ve hizmetin üretim ve sunumu karşılığında elde
edilen gelirler.
c)
Genel bütçeden yapılacak yardımlar.
ç)
Genel Müdürlük gelirlerinin değerlendirilmesinden elde edilen
gelirler.
d)
Genel Müdürlüğe ait taşınır ve taşınmazların satış ve
kiralanmasından veya işletilmesinden elde edilen gelirler.
e)
Görev alanı ile ilgili olarak verilecek kurs, seminer, eğitim,
araştırma, yayın, danışmanlık ve benzer hizmetlerden ve
kayıt, izin, ruhsat ve sertifikasyon belgelendirmelerinden elde
edilen gelirler.
f)
Genel Müdürlüğe yapılacak bağışlar, yardım ve vasiyetler.
g)
Diğer gelirler.
Türkiye
Kamu Hastaneleri Kurumu
MADDE
29- (1)
Bakanlık politika ve hedeflerine uygun olarak, ikinci ve üçüncü
basamak sağlık hizmetlerini vermek üzere hastanelerin, ağız
ve diş sağlığı merkezlerinin ve benzeri sağlık
kuruluşlarının açılması, işletilmesi, faaliyetlerinin
izlenmesi, değerlendirilmesi ve denetlenmesi, bu hastanelerde her
türlü koruyucu, teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlık
hizmetlerinin verilmesini sağlamakla görevli, Bakanlığa bağlı
Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu kurulmuştur.
(2)
Kurumun görev, yetki ve sorumlulukları şunlardır:
a)
Kuruma bağlı hastaneleri, ağız ve diş sağlığı
merkezlerini ve benzeri sağlık kuruluşlarını kurmak ve
işletmek, gerektiğinde bunları birleştirmek, ayırmak,
nakletmek veya kapatmak.
b)
Kuruma bağlı sağlık kuruluşlarında her türlü koruyucu,
teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerinin
yürütülmesini sağlamak, faaliyetlerini izlemek ve
değerlendirmek, iyi uygulama örneklerini yaygınlaştırmak,
düzenleme yapılması ve politika oluşturulması maksadıyla
Bakanlığa teklifte bulunmak.
c)
Performans değerlendirmesi yapmak, rapor hazırlamak,
değerlendirme sistematiği için her türlü alt yapıyı kurmak.
ç)
Kendisine bağlı sağlık kuruluşlarında hasta haklarına,
hasta ve çalışanların sağlığına ve güvenliğine yönelik
iyileştirme çalışmaları yapmak.
d)
Görev alanı ile ilgili konularda ulusal veya uluslararası kamu
veya özel kurum ve kuruluşlarla bilimsel ve teknik işbirliği
yapmak, müşterek çalışma yürütmek.
e)
Hastane hizmetleriyle ilgili yapılacak çalışmalarda gerekli
komisyonları kurmak.
f)
Kurum personelinin atama, nakil, özlük, ücret, emeklilik ve
benzeri işlemlerini yürütmek.
g)
Kurum hizmetlerinin gerektirdiği her türlü satın alma,
kiralama, bakım ve onarım, arşiv, idarî ve malî hizmetleri
yürütmek.
Kamu
Hastaneleri Birliklerinin kuruluşu
MADDE
30- (1) Kurum
tarafından, kaynakların etkili ve verimli kullanılması
amacıyla Kuruma bağlı ikinci ve üçüncü basamak sağlık
kurumları, il düzeyinde Kamu Hastaneleri Birlikleri kurularak
işletilir. Hizmetin büyüklüğü gözönünde bulundurulmak
suretiyle aynı ilde birden fazla birlik kurulabilir ve bir ilde
Birlik kapsamı dışında sağlık kurumu bırakılamaz. Birden
fazla Birlik kurulan illerdeki ve belli bölgelerdeki birliklerden
biri koordinatör olarak görevlendirilebilir.
(2)
Birlik teşkilatı, genel sekreterlik ve hastane
yöneticiliklerinden oluşur.
(3)
Genel sekreterlik birliğin en üst karar ve yürütme organıdır.
Genel sekreterlik bünyesinde tıbbî hizmetler, idarî hizmetler
ve malî hizmetler başkanlıkları kurulur.
(4)
Birliğe bağlı hastaneler hastane yöneticisi tarafından
yönetilir. Hastane yöneticisine bağlı olarak başhekimlik,
idarî ve malî işler ile sağlık bakım hizmetleri müdürlükleri
kurulur. Kurum tarafından, birliklerin ve hastanelerin
büyüklükleri dikkate alınarak belirlenen hallerde, birlik ve
hastanelerdeki yönetim görevleri tek kişiye verilebilir,
hastanedeki müdürlüklerin sayısı dörde kadar artırılabilir
ve bu durumda görev dağılımları yeniden belirlenir.
(5)
Kurumca tespit edilen norm ve standardı aşmamak kaydıyla genel
sekreter tarafından belirlenen sayıda başhekim yardımcılıkları
ve müdür yardımcılıkları oluşturulur.
Genel
Sekreterin ve hastane yöneticisinin görev, yetki ve
sorumlulukları
MADDE
31- (1) Genel
sekreterin görevleri şunlardır:
a)
Birliği belirlenen hedef, politika ve stratejilere, ilgili
düzenlemelere ve performans programına göre yönetmek.
b)
Birliğin faaliyet ve işlemlerini denetlemek, yönetim
sistemlerini değerlendirmek, işleyiş ve yönetim süreçlerinin
etkililiğini gözetmek, yönetimin, kalitenin ve verimliliğin
geliştirilmesini sağlamak.
c)
Birlik bünyesindeki sağlık kurumlarında etkili ve verimli
hizmet sunumunu sağlamak, bu amaçla kaynak ve personel
ihtiyaçlarını tespit etmek, istihdam planlaması yapmak ve
personel hareketlerini gerçekleştirmek.
ç)
Hastaneler arası koordinasyon ve diğer kurum ve kuruluşlarla
işbirliğini sağlamak.
d)
Bütçe ve yatırım tekliflerini hazırlayarak Kuruma sunmak.
e)
Birlik ile ilgili istatistikî bilgilerin takibini sağlamak,
birliğin malî tablolarını birleştirmek ve alınabilecek
önlemler hakkında Kuruma önerilerde bulunmak.
f)
Hasta hakları, hasta ve çalışan memnuniyeti ve hastaların
sosyal ihtiyaçlarına yönelik hizmetlerin geliştirilmesini, tıp
ve kamu görevlileri etik ilkelerinin uygulanmasını sağlamak.
g)
İlgili mevzuat çerçevesinde birlik gelirlerinin tahakkuk
ettirilmesini, gelir ve alacakların takip ve tahsili ile harcama
işlemleri ve muhasebe hizmetlerinin yürütülmesini sağlamak.
ğ)
Birlik ile ilgili diğer görevleri yürütmek.
(2)
Genel sekreter gerektiğinde sınırlarını yazılı olarak
belirlemek suretiyle yetkilerinden bir kısmını alt birim
yöneticilerine devredebilir.
(3)
Hastane yöneticisi, hastane ölçeğinde Genel Sekreterin görev,
yetki ve sorumluluklarına sahip olup, hastanede tüm hizmetlerin
verimli ve mevzuata uygun şekilde yürütülmesinden Genel
Sekretere karşı sorumludur.
Birlik
personelinin niteliği ve statüsü
MADDE
32- (1)
Birliklerde, ekli (II) sayılı cetvelde belirtilen pozisyonlarda
sözleşmeli statüde personel istihdam edilir. Sözleşmeli
personelde 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci
maddesinde sayılan genel şartlar aranır. Birliklerdeki diğer
personel, 657 sayılı Kanun ve 10/7/2003 tarihli ve 4924 sayılı
Eleman Temininde Güçlük Çekilen Yerlerde Sözleşmeli Sağlık
Personeli Çalıştırılması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde
Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna tabi
olarak çalışır.
(2)
Genel sekreter, idarî ve malî hizmetler başkanları, hastane
yöneticisi, müdür ve müdür yardımcısı olabilmek için en
az dört yıllık eğitim veren yükseköğretim kurumlarından
veya bunlara denkliği Yükseköğretim Kurulunca kabul edilmiş
yurt dışındaki yükseköğretim kurumlarından mezun olmak ve
kamu veya özel sektörde, genel sekreter için 8 yıl, idarî ve
malî hizmetler başkanları, hastane yöneticisi ve müdürler
için en az 5 yıl iş tecrübesine sahip olmak şarttır.
(3)
Tıbbî hizmetler başkanının, tıp alanında doçent veya
profesör unvanlı tabip, uzman tabip veya tıp alanında doktora
yapmış tabip veyahut hukuk, kamu yönetimi, işletme ve sağlık
yönetimi alanında lisans, yüksek lisans veya doktora eğitimi
almış tabip; eğitim ve araştırma hastaneleri başhekiminin
eğitim görevlisi tabip veya tıp alanında doçent veya profesör
unvanlı tabip; diğer hastane başhekimlerinin uzman tabip veya
tıp alanında doktora yapmış tabip veyahut hukuk, kamu
yönetimi, işletme, sağlık yönetimi alanında lisans, yüksek
lisans veya doktora eğitimi almış tabip; yüz yatağın
altındaki hastane başhekimlerinin tabip; ağız ve diş sağlığı
ile ilgili hastanelerde başhekimin diş hekimi olması; başhekim
yardımcılarının ise tıp, diş hekimliği veya eczacılık
öğrenimi almış olması veya lisansüstü eğitim yapmış
olmaları kaydıyla sağlık bilimleri lisansiyeri olması
gerekir.
(4)
Genel Sekreterlikte uzman olarak istihdam edilecek personelin
alanında en az lisans düzeyinde öğrenim görmüş olması ve
kamu veya özel sektörde en az 3 yıl iş tecrübesine sahip
olması gerekir. Açıktan alınacak uzman ve büro görevlilerinin
Kamu Personeli Seçme Sınavından en az yetmiş puan almış
olmaları şarttır. Uzman ve büro görevlilerinin Birliklere
dağılımı, işe alınma usûl ve esasları Kurum tarafından
belirlenir. Açıktan istihdam edilen uzmanların oranı Birliğin
toplam uzman sayısının yüzde ellisini geçemez.
(5)
Sözleşmeli statüde istihdam edilecek personelle yapılacak
sözleşme ekinde kurumsal hedefler ve performans değerlendirme
kriterleri de gözetilerek hazırlanan bireysel performans
kriterleri ve hedefleri belirtilir. Kurum Başkanı, genel
sekreterle doğrudan; başkanlar, hastane yöneticileri, başhekim
ve müdürlerle genel sekreterin teklifi üzerine sözleşme
yapar. Uzman personel ile büro görevlilerinin sözleşmeleri
genel sekreter tarafından yapılır. Başhekim yardımcılarıyla
başhekimin, müdür yardımcılarıyla ilgili müdürün teklifi
üzerine hastane yöneticisi tarafından sözleşme yapılır.
Sözleşmelerin süresi iki yıldan dört yıla kadar olabilir.
Süre sonunda tekrar sözleşme yapılabilir. Sözleşme eki
performans hedeflerindeki gerçekleşmelere bağlı olarak
süresinden önce de sözleşmeler sona erdirilebilir.
Başarısızlık sebebiyle genel sekreterin değişmesi halinde
başkanların ve başarısızlığa sebebiyet veren hastane
yöneticilerinin sözleşmeleri kendiliğinden sona erer. Ancak
bunlar yeni görevlendirmeler yapılıncaya kadar görev yapar.
Yeni hastane yöneticisinin göreve başlamasından itibaren,
ilgili hastane başhekimi, müdürleri, başhekim yardımcıları
ve müdür yardımcılarının; yeni başhekim ve müdürlerin
göreve başlamasından itibaren de yardımcılarının bir ay
sonunda sözleşmeleri kendiliğinden sona erer. Sözleşmeleri bu
suretle sona eren personel ile yeniden sözleşme yapılabilir.
Ekli (II) sayılı cetvelde belirtilen pozisyonlarda açıktan
istihdam edilen personelin herhangi bir suretle sözleşmeleri
sona erdiğinde birlik ile ilişkileri kesilir. Açıktan
sözleşmeli istihdam, memurluk veya diğer personel istihdam
şekillerinden birine geçiş bakımından kazanılmış hak
teşkil etmez.
(6)
Kamu kurum ve kuruluşlarında memur olarak istihdam edilenlerden
uygun niteliklere sahip olanlar, kendilerinin isteği ve
kurumlarının muvafakati ile ekli (II) sayılı cetvelde
belirtilen pozisyonlarda sözleşmeli statüde istihdam
edilebilir. Bu şekilde istihdam edilenler kurumlarından aylıksız
izinli sayılır. Söz konusu personel aylıksız izinli
sayıldıkları kadro unvanları dikkate alınmak suretiyle 5510
sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c)
bendine tabi olmaya devam ederler. Bu görevlerde geçen
hizmetleri kazanılmış hak aylık ve derecelerinde
değerlendirilir. Sözleşmeleri herhangi bir surette sona eren
personel, bir ay içinde kurumuna müracaatı halinde, kurumunca
bir ay içinde kadrosuna atanır.
(7)
Sözleşmeli personel statüsünde istihdam edilenlerden bu
maddenin altıncı fıkrası kapsamına girmeyenler, sosyal
güvenlik açısından 5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin
birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında kabul edilirler.
Sözleşmeli
personelin malî hakları ve yükümlülükleri
MADDE
33- (1) Ekli
(II) sayılı cetvelde belirtilen personele, 657 sayılı Kanunun
4 üncü maddesinin (B) fıkrasına göre belirlenen tavan ücret
esas alınarak genel bütçeden ekli (III) sayılı cetvelde
belirlenen oranlarda peşin olarak ücret ödenir. Ayrıca
personelin katkısıyla elde edilen döner sermaye gelirlerinden
aynı cetvelde belirlenen tavan oranları geçmemek kaydıyla ek
ödeme yapılabilir. Bakanlıkça belirlenen hizmet sunum şartları
ve kriterleri de dikkate alınmak suretiyle, bu ödemenin
oranı ile usûl ve esasları; hastanenin grubu, personelin
görevi, eğitim durumu, çalışma şartları ve çalışma
süreleri, hizmete katkısı, performansı gibi unsurlar esas
alınarak Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine
Bakanlıkça belirlenir.
(2)
Sözleşmeli personele yapılacak ek ödemeler, çalışmayı
takip eden ayın başında yapılır. Sözleşmeli personele
yukarıda sayılanlar dışında herhangi bir ad altında ödeme
yapılamaz ve sözleşmelere bu hususta hüküm konulamaz.
(3)
Sözleşmeli personel; kazanç getirici başka bir iş yapamaz,
resmî veya özel herhangi bir müessesede maaşlı, ücretli veya
sözleşmeli olarak görev alamaz, serbest olarak sanat ve
mesleklerini icra edemez, 657 sayılı Kanunda Devlet memurları
için yasaklanmış bulunan eylemlerde bulunamaz.
(4)
Sözleşmeli personelin haftalık çalışma süresi emsali Devlet
memurları ile aynıdır.
(5)
Sözleşmeli personel ihtiyaç halinde Kurumun ve Bakanlığın
merkez teşkilatında süreli olarak görevlendirilebilir ve bu
husus sözleşmelerde belirtilir.
(6)
Sözleşmeli personelin izinleri ve iş sonu tazminatı
hususlarında 657 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (B)
fıkrasına göre istihdam edilen sözleşmeli personele ilişkin
hükümler uygulanır. Söz konusu personel için işsizlik
sigortası primi ödenmez.
Birlik
hastanelerinin gruplandırılması ve denetimi
MADDE
34- (1)
Hastaneler; tıbbî ve malî kriterler ile kalite, hasta ve
çalışan güvenliği ve eğitim kriterleri çerçevesinde
Kurumca belirlenecek usûl ve esaslara göre altı aylık veya bir
yıllık sürelerle değerlendirmeye tabi tutulur. Bu
değerlendirme, kamu veya özel değerlendirme kuruluşlarına da
yaptırılabilir. Değerlendirme sonuçlarına göre hastaneler
yukarıdan aşağıya doğru (A), (B), (C), (D) ve (E) şeklinde
gruplandırılır. Birliğin grubu, hastanelerinin ağırlıklı
ortalamasına göre belirlenir.
(2)
Yapılan değerlendirme sonuçlarına göre birliğin;
a)
Grup düşürülmesi,
b)
(D) grubunda devralınması halinde, üçüncü değerlendirmede
üst gruba çıkarılamaması,
c)
(E) grubunda devralınması halinde, ikinci değerlendirmede üst
gruba çıkarılamaması,
ç)
Bünyesindeki hastanelerden birinin ard arda yapılan iki
değerlendirmede de grup düşürülmesi,
d)
(E) grubu hastane ile devralınması halinde, ikinci
değerlendirmede bu hastanenin bir üst gruba çıkarılamaması,
hallerinde
Kurumca genel sekreterin görevine son verilir. Bu fıkranın (a),
(b) ve (c) bentlerinde sayılan hallerin hastane ölçeğinde
gerçekleşmesi durumunda ise, genel sekreterce hastane
yöneticisinin görevine son verilir.
(3)
Yapılan değerlendirmeler sonucu belirlenen birliklerin ağırlıklı
ortalaması, Kurum Başkanının performansının ölçülmesinde
esas alınır.
YEDİNCİ
BÖLÜM
Bağlı
Kuruluşların Teşkilat Yapısı
Bağlı
kuruluşların teşkilatı
MADDE
35- (1)
Türkiye İlaç ve Tıbbî Cihaz Kurumu merkez teşkilatından,
diğer bağlı kuruluşlar, merkez ve taşra teşkilatından
meydana gelir.
(2)
Merkez teşkilatları;
a)
Türkiye Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü Genel
Müdür, iki genel müdür yardımcılığı, daire başkanlıkları
ile strateji geliştirme daire başkanlığından,
b)
Başkanlıklar, Başkan, beşer başkan yardımcılığı, daire
başkanlıkları, ihtiyaca göre kurulacak danışma ve denetim
birimleri ile strateji geliştirme daire başkanlıklarından,
meydana
gelir.
(3)
Bağlı kuruluşların taşra teşkilatı ilgili mevzuatına göre
kurulan hizmet birimlerinden meydana gelir. Bağlı kuruluşlardan
Türkiye Halk Sağlığı Kurumunun taşradaki yönetim görevi
halk sağlığı müdürlüklerince, Türkiye Kamu Hastaneleri
Kurumunun taşradaki yönetim görevi kamu hastane birliklerince
Kurumlarına bağlı olarak yerine getirilir.
(4)
Bağlı kuruluşların taşra teşkilatında çalışan personel,
lüzumu halinde bir yılı aşmamak üzere bağlı kuruluşlar
arasında 5442 sayılı İl İdaresi Kanunu çerçevesinde geçici
olarak görevlendirilebilir. Yapılan görevlendirme personelin
Kurumuna bildirilir ve on gün içinde uygun görülmediğine dair
bildirim yapılmadığı takdirde görevlendirme işlemi
uygulamaya konulur. Gecikmesinde sakınca bulunan hallerde, on
günlük süre beklenmeden görevlendirme işlemi uygulamaya
konulabilir.
(5)
Bağlı kuruluşların personeli 657 sayılı Kanuna tâbidir.
Bağlı
kuruluş yöneticilerinin görev, yetki ve sorumlulukları
MADDE
36- (1) Bağlı
kuruluşların en üst amiri olan Başkanlar ve Genel Müdür,
yürütülen hizmetlerden ve emri altındakilerin faaliyet ve
işlemlerinden Bakana karşı sorumludur.
(2)
Başkanların ve Genel Müdürün görev, yetki ve sorumlulukları
şunlardır:
a)
Kurum hizmetlerini mevzuat hükümlerine, kurumun amaç ve
politikalarına, stratejik planına uygun olarak yönetmek.
b)
Bakanlık politikalarına uygun şekilde, ikincil düzenlemeleri
yapmak, stratejik plan, yıllık performans programları ve
faaliyet raporlarını hazırlamak ve uygulamak.
c)
Kurumun faaliyetlerini etkin, etkili, kolay ulaşılabilir ve
halkın ve sektörün ihtiyaç ve beklentilerine uygun, ayrım
gözetmeyen, şeffaf ve hesap verebilir şekilde yürütmek ve
yürütülmesini sağlamak.
ç)
Kurumu temsil etmek.
d)
Kurum bütçesini hazırlamak.
e)
Kurumun görev alanına giren konularda bağlı kuruluşlar ve
diğer kurum ve kuruluşlar ile işbirliği yapmak ve
koordinasyonu sağlamak.
(3)
Başkan yardımcıları ile Genel Müdür yardımcıları, kurumun
görevlerinin yürütülmesinde Başkana ve Genel Müdüre
yardımcı olmak üzere görevlendirilir ve Başkana ve Genel
Müdüre karşı sorumludur.
(4)
Hizmet birimlerinin görev tanımları, yetki ve sorumlulukları
ile çalışma usûl ve esasları Bakanlıkça çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir.
SEKİZİNCİ
BÖLÜM
Sorumluluk
ve Yetkiler
Yöneticilerin
sorumlulukları
MADDE
37- (1) Bakanlık
merkez ve taşra teşkilatı ile bağlı kuruluşların her
kademedeki yöneticileri, görevlerini mevzuata, stratejik plan ve
programlara, performans ölçütlerine ve hizmet kalite
standartlarına uygun olarak yürütmekten üst kademelere karşı
sorumludur.
Yetki
devri
MADDE
38- (1) Bakan,
Müsteşar ve her kademedeki Bakanlık ve bağlı kuruluş
yöneticileri, sınırlarını açıkça belirlemek ve yazılı
olmak kaydıyla, yetkilerinden bir kısmını alt kademelere
devredebilir. Yetki devri, uygun araçlarla ilgililere duyurulur.
Koordinasyon
ve işbirliği
MADDE
39- (1)
Bakanlık, hizmet ve görevleriyle ilgili konularda, diğer
bakanlıkların ve kamu kurum ve kuruluşlarının uyacakları
esasları mevzuata uygun olarak belirlemekle, kaynak israfını
önleyecek ve koordinasyonu sağlayacak tedbirleri almakla görevli
ve yetkilidir.
(2)
Bakanlık, diğer bakanlıkların hizmet alanına giren konulara
ilişkin faaliyetlerinde, ilgili bakanlıklara danışmak ve
gerekli işbirliği ve koordinasyonu sağlamaktan sorumludur.
(3)
Bakanlık, hizmet alanına giren konularda mahallî idarelerle
koordinasyonu sağlar.
Düzenleme
yetkisi
MADDE
40- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşlar görev, yetki ve sorumluluk
alanına giren ve önceden kanunla düzenlenmiş konularda idarî
düzenlemeler yapabilir.
Performans
değerlendirmesi
MADDE
41- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşlarında;
a)
Bakan; Müsteşarın,
b)
Müsteşar; müsteşar yardımcıları, kurum başkanları, Sağlık
Politikaları Kurulu üyeleri, müstakil birim amirleri ve il
müdürlerinin,
c)
Başkan ve Genel Müdür; başkan yardımcısı, genel müdür
yardımcısı, genel sekreter ve halk sağlığı müdürünün,
ç)
Diğer yöneticiler; hiyerarşik olarak kendilerine bağlı bir
alt kademedeki personelin,
performanslarını,
verilen görevlere ve belirlenen hedeflere göre değerlendirir.
(2)
Stratejik planlar, performans programları ve faaliyet raporları
5018 sayılı Kanuna uygun olarak oluşturulur ve ilgili kurumlara
iletilir.
DOKUZUNCU
BÖLÜM
Personele
İlişkin Hükümler
Atama
MADDE
42- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşlarında, 23/4/1981 tarihli ve 2451
sayılı Bakanlıklar ve Bağlı Kuruluşlarda Atama Usulüne
İlişkin Kanunun eki cetvellerde sayılanlar dışında kalan
memurların atamaları Bakan tarafından yapılır.
(2)
Bakan, gerekli gördüğü hâllerde atama yetkisini merkez
teşkilatında alt kademelere ve bağlı kuruluşların üst
yöneticilerine, illerde valilere devredebilir.
Kadrolar
MADDE
43- (1)
Kadroların tespiti, ihdası, kullanımı ve iptali ile kadrolara
ilişkin diğer hususlar, 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü
Hakkında Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine göre
düzenlenir.
Uzman
ve Denetçi istihdamı
MADDE
44- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşların merkez teşkilatında; Sağlık
Uzmanları ve Uzman Yardımcıları ile Sağlık Denetçileri ve
Denetçi Yardımcıları istihdam edilir.
(2)
Uzman Yardımcılığı ve Denetçi Yardımcılığına
atanabilmek için 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci
maddesinde sayılan genel şartlara ek olarak aşağıdaki şartlar
aranır:
a)
Bakanlık ve bağlı kuruluşlarının görev alanına giren ve
yönetmelikle belirlenen alanlarda en az dört yıllık lisans
eğitimi veren yükseköğretim kurumlarından veya bunlara
denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından kabul edilen
yurtiçindeki veya yurtdışındaki yükseköğretim kurumlarından
mezun olmak.
b)
Yapılacak yarışma sınavında başarılı olmak.
(3)
Uzman Yardımcılığı ve Denetçi Yardımcılığına atananlar,
en az üç yıl fiilen çalışmak ve istihdam edildikleri
birimlerce belirlenecek konularda hazırlayacakları tezin
oluşturulacak tez jürisi tarafından kabul edilmesi kaydıyla,
yapılacak yeterlik sınavına girmeye hak kazanırlar. Süresi
içinde tezlerini sunmayan veya tezleri kabul edilmeyenlere
tezlerini sunmaları veya yeni bir tez hazırlamaları için altı
ayı aşmamak üzere ilâve süre verilir. Yeterlik sınavında
başarılı olanların Sağlık Uzmanı ve Sağlık Denetçisi
kadrolarına atanabilmeleri, Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi
Seviye Tespit Sınavından asgarî (C) düzeyinde veya dil
yeterliği bakımından buna denkliği kabul edilen ve
uluslararası geçerliliği bulunan başka bir belgeye yeterlik
sınavından itibaren en geç iki yıl içinde sahip olma şartına
bağlıdır. Sınavda başarılı olamayanlara veya sınava
girmeye hak kazandığı hâlde geçerli mazereti olmaksızın
sınav hakkını kullanmayanlara, bir yıl içinde ikinci kez
sınav hakkı verilir. Verilen ilave süre içinde tezlerini
sunmayan veya ikinci defa hazırladıkları tezleri de kabul
edilmeyenler, ikinci sınavda da başarı gösteremeyen veya sınav
hakkını kullanmayanlar ile süresi içinde yabancı dil
yeterliği şartını yerine getirmeyenler Uzman Yardımcısı ve
Denetçi Yardımcısı unvanını kaybeder ve Bakanlıkta veya
bağlı kuruluşlarında durumlarına uygun başka kadrolara
atanırlar.
(4)
Uzman Yardımcıları ve Denetçi Yardımcılarının mesleğe
alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama
ve yeterlik sınavı ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.
Sözleşmeli
uzman çalıştırılması
MADDE
45- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşlarında özel bilgi ve ihtisas
gerektiren nitelikli bir işin yapılması veya proje hazırlanması
veya yürütülmesi için 657 sayılı Kanun ve diğer kanunların
sözleşmeli personel çalıştırılması hakkındaki hükümlerine
bağlı olmaksızın proje süresince ve her halde üç yıla
kadar sözleşme ile yerli ve yabancı uzman çalıştırılabilir.
(2)
Bu şekilde çalıştırılacak personel sayısı yüzelliyi
geçemez ve bunların Bakanlık ve bağlı kuruluşlarına
dağılımı Bakan tarafından belirlenir.
(3)
Sözleşmeli olarak çalıştırılacaklara ödenecek ücret 657
sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (B) fıkrasına göre
çalıştırılanlar için uygulanmakta olan sözleşme ücreti
tavanının beş katını geçemez. Bu personel, sosyal güvenlik
yönünden 5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci
fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı sayılır.
(4)
Bu suretle çalıştırılacak uzmanların nitelikleri, alınma
usûlü ve sözleşme ücretlerinin tespiti ile sözleşme usûl
ve esasları Bakanlık ve Maliye Bakanlığınca müştereken
belirlenir.
Komisyonlarda
yer alacaklara yapılacak ödeme
MADDE
46- (1)
Bilimsel ve akademik nitelikleri dikkate alınarak Bakan
tarafından bilimsel nitelikli komisyonlar ve ruhsatlandırma
komisyonlarında görevlendirilenlere (6.500) gösterge rakamının
memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutarı
geçmemek üzere ödeme yapılır. Bu ödemelerin usûl, esas ve
miktarı Bakanlık ve Maliye Bakanlığınca müştereken
belirlenir.
ONUNCU
BÖLÜM
Hizmete
İlişkin Hükümler
Bilgi
toplama, işleme ve paylaşma yetkisi
MADDE
47- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşları, mevzuatla kendilerine verilen
görevleri, e-devlet uygulamalarına uygun olarak daha etkin ve
hızlı biçimde yerine getirebilmek için, bütün kamu ve özel
sağlık kurum ve kuruluşlarından; sağlık hizmeti alanların,
aldıkları sağlık hizmetinin gereği olarak ilgili sağlık
kurum ve kuruluşuna vermek zorunda oldukları kişisel bilgileri
ve bu kimselere verilen hizmete ilişkin bilgileri her türlü
vasıtayla toplamaya, işlemeye ve paylaşmaya yetkilidir.
(2)
Bakanlık ve bağlı kuruluşları işlediği kişisel sağlık
verilerini ilgili üçüncü kişiler ve kamu kurum ve kuruluşları
ile ancak bu kişi ve kurumların bu verilere erişebileceği
hususunda kanunen yetkili olması halinde ve görevlerini
yapmalarına yetecek derecede paylaşabilir.
(3)
Bakanlık ve bağlı kuruluşları, mevzuatla kendilerine verilen
görevleri yerine getirebilmek için gereken bilgileri, kamu ve
özel ilgili bütün kişi ve kuruluşlardan istemeye yetkilidir.
İlgili kişi ve kuruluşlar istenilen bilgileri vermekle
yükümlüdür.
(4) Sağlık
personeli istihdam eden kamu kurum ve kuruluşları ile özel
hukuk tüzel kişileri ve gerçek kişiler, istihdam ettiği
personeli ve personel hareketlerini Bakanlığa bildirmekle
yükümlüdür.
(5)
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin hususlar Bakanlıkça
çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.
Hizmet
binası ve sağlık tesisi yaptırma
MADDE
48- (1)
İhtiyaç duyulan her türlü tesis, hastane, sağlık eğitim
tesisi, sağlık kampüsü, sosyal donatılar ve diğer tesisler,
Bakanlık ve bağlı kuruluşları tarafından yaptırılabilir.
Bu tesisler, bedelleri;
a)
Bakanlığın veya kurumların bütçelerinin ilgili tertiplerine
bu amaçla konulan ödeneklerden,
b) Döner
sermaye gelirlerinden,
c)
Kurumların mülkiyetindeki taşınmazlar veya Maliye Bakanlığının
görüşü alınarak Hazinenin özel mülkiyetindeki
taşınmazlardan Bakanlığa veya Kurumlara tahsisli olan
taşınmazların üzerindeki yapılarla birlikte devredilmesi
suretiyle,
karşılanmak
üzere düzenlenecek protokol esasları çerçevesinde Toplu Konut
İdaresi Başkanlığına veya inşaat işleriyle ilgili
araştırma, proje, taahhüt, finansman ve yapım işlemleri
konusunda görevli ve yetkili kamu tüzel kişiliğine sahip diğer
kurum ve kuruluşlara da doğrudan yaptırılabilir.
(2) Bakanlık, kamu kurum ve
kuruluşlarına ait veya tahsisli taşınmazların kendisine
tahsisini veya devrini talep edebilir veya kullanım protokolleri
yapabilir. Bu protokoller ile oluşan yükümlülüklerini Toplu
Konut İdaresi Başkanlığına veya inşaat işleri ile ilgili
araştırma, proje, taahhüt, finansman ve yapım işlemleri
konusunda görevli ve yetkili kamu tüzel kişiliğine sahip diğer
kurum ve kuruluşlara yaptırabilir.
(3) Bakanlıkça sağlık
hizmetlerinde kullanılmakta olan binalardan, Bakanlıkça
oluşturulacak komisyon tarafından fonksiyonellik ve/veya
onarım-tadilat maliyeti açısından yapılan değerlendirme
sonucunda yıkımının uygun olduğuna karar verilen binalar
yıkılabilir. Yıkım kararı verecek komisyonun teşkili ile
çalışma usûl ve esasları Bakanlıkça belirlenir.
Sağlık
Serbest Bölgeleri
Madde
49- (1)
Bakanlık, ülkenin sağlık alanında bölgesel bir cazibe
merkezi haline getirilmesi, yabancı sermaye ve yüksek tıbbî
teknoloji girişinin hızlandırılması amacıyla, 6/6/1985
tarihli ve 3218 sayılı Serbest Bölgeler Kanunu hükümleri
çerçevesinde, sağlık serbest bölgelerinin kurulması ve
yönetilmesine ilişkin usûl ve esaslar Bakanlar Kurulunca
belirlenir.
(2)
Serbest bölgelerde verilecek sağlık hizmetlerine ilişkin usûl
ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.
(3)
Serbest bölgelerde faaliyet gösteren sağlık kurum ve
kuruluşlarının aylık gayrisafi hâsılatının binde beşini
geçmemek üzere Bakanlar Kurulunca belirlenecek oran üzerinden
hesaplanacak tutar, 3218 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde
ilgili serbest bölge idaresi tarafından işletmecilerinden
tahsil edilerek takip eden ayın yirmisine kadar Ekonomi Bakanlığı
merkez muhasebe birimi hesaplarına aktarılır ve genel bütçeye
gelir kaydedilir.
Tıbbî
ürün ve hizmetlerin üretiminin teşvik edilmesi
Madde
50- (1)
Bakanlık, ileri teknoloji gerektirenler başta olmak üzere,
ülkenin sağlık sektöründeki tıbbî cihaz, ürün, hizmet ve
ilaç sanayisinin geliştirilmesine ve desteklenmesine yönelik
politikaları belirler ve uygular. Bu amaçla girişimcileri
yönlendirir, yerli sanayiye malî ve diğer teşvikleri
uygulayabilir, yerli sanayinin teknolojik altyapı ve
yeteneklerini araştırır, bunların geliştirilmesine yönelik
önlemleri alır, gerektiğinde yurtdışından yerli sanayiye
teknoloji transferi yapılmasını sağlar.
(2)
Bakanlık ve bağlı kuruluşları, sağlık hizmeti sunumunda
ihtiyaç duyulan tıbbî cihaz, ilaç ve diğer ürün ve
hizmetlerin alımında mümkün olduğunca yurtiçi sanayi
imkanlarından faydalanır, bu amaçla yurtiçi firmalara
araştırma, geliştirme, prototip ve seri üretim faaliyetlerini
yaptırır. İhtiyaç halinde yerli ve yabancı gerçek ve tüzel
kişilerle alım garantili sözleşmeler yapılabilir ve yedi yıla
kadar gelecek yıllara yaygın yüklenmeye girişilebilir.
(3)
Sağlık hizmeti sunumunda ihtiyaç duyulan tıbbî cihaz, ilaç
ve diğer ürün ve hizmetlerin yurtdışından alınması ya da
bu yönde yurtdışı kaynaklı yatırım yapılması durumunda,
karşılığında satıcı firmadan yerli sanayi katılımı,
Ar-Ge, teknolojik işbirliği ve off-set yükümlülüğü
istenmesine ilişkin hususlar Bakanlıkça düzenlenir.
Yurt
dışı sağlık hizmet birimleri
MADDE
51- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşları insanî ve teknik yardım
amacıyla yurt dışında geçici sağlık hizmet birimleri
kurabilir, kurdurabilir, işletebilir ve işlettirebilir; bu
amaçla ulusal ve uluslararası sivil toplum kuruluşları, finans
ve yardım kuruluşları ile işbirliği ve ortak çalışma
yapabilir, insan ve malî kaynakları ile destek sağlayabilir.
(2)
Bu amaçla görevlendirilen personelin yurt dışındaki görevleri
Devlet hizmeti yükümlülüğünden sayılır. Bunlara
yurtdışındaki görevleri süresince gündelik verilmez ve
gittikleri ülkelerde sürekli görevle bulunan ve dokuzuncu
derecenin birinci kademesinden aylık alan meslek memurlarına
ödenmekte olan yurt dışı aylığını geçmemek üzere
unvanları itibarıyla Bakanlar Kurulu kararıyla belirlenen
tutarda aylık ödeme yapılır. Ayrıca, bu personel asıl
kadrolarına bağlı olarak aldığı ek ödemesi dâhil her türlü
malî ve özlük haklar ile sosyal haklardan faydalanmaya devam
eder.
(3)
Birinci fıkra kapsamında hizmet alımı veya kamu özel
ortaklığı modeliyle özel sektör tarafından işletilen sağlık
hizmet birimlerinde ve bölümlerinde çalıştırılacak Bakanlık
personeli beş yılı geçmemek üzere çalıştıkları sürede
aylıksız izinli sayılır.
Gönüllü
sağlık hizmeti ve sağlık gözlemciliği
MADDE
52- (1)
Sağlık hizmeti sunmaya yetkili gerçek ve tüzel kişilerce
sosyal dayanışma ve yardımlaşma amacıyla gönüllü ve
ücretsiz olarak sağlık hizmeti verilebilir.
(2)
Bu hizmeti yürüteceklere Bakanlıkça izin verilir. İzin
talebinde bulunanlara gerekli değerlendirmeler yapıldıktan
sonra sağlık gönüllüsü yetki belgesi düzenlenir.
(3)
Sağlık gönüllüsü gerçek kişiler hastanelerdeki
hizmetlerini hastane yetkilisinin belirlediği şartlarda
verebilir. Bu hizmet hastanelerin doğrudan sağlık hizmeti
olmayan hasta karşılama ve bilgilendirme, refakat, kişisel
bakım ve sosyal ihtiyaçların karşılanması gibi destek
hizmeti şeklinde de verilebilir. Bu halde sağlık gönüllüsünün
sağlık meslek mensubu olma mecburiyeti yoktur.
(4)
Gönüllü sağlık hizmeti sunumu ile gönüllülere ait
bilgilerin kamuoyu ile paylaşımına dair usûl ve esaslar
Bakanlıkça belirlenir.
(5)
Sağlık kurum ve kuruluşlarında hizmetin geliştirilmesi
amacıyla Bakanlık, hizmetten faydalananların gönüllülük
esasına göre yapacakları gözlemlerini değerlendirmek üzere
gerekli düzenlemeleri yapar.
Yayın
zorunluluğu
MADDE
53- (1)
Bakanlık halk
sağlığının korunması ve geliştirilmesi, hastalık
risklerinin azaltılması ve önlenmesi ile teşhis, tedavi ve
rehabilite edici sağlık hizmetlerinin daha verimli
kullanılabilmesi için uyarıcı, bilgilendirici ve eğitici
mahiyette programlar hazırlar veya hazırlatır. Bu programlar
Bakanlıkça, Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu ile ulusal,
bölgesel ve yerel yayın yapan özel televizyon kuruluşları ve
radyolara gönderilir. Her bir yayın kuruluşu tarafından
sözkonusu programlar ayda doksan dakikadan az olmamak üzere
08:00-22:00 saatleri arasında yayınlanır. Bu yayınların
asgari otuz dakikası 17:00-22:00 saatleri arasında yapılır.
Belirlenen saatler dışında yapılan yayınlar, aylık doksan
dakikalık süreye dâhil edilemez. Bu yayınların ve sürelerinin
denetimi Radyo ve Televizyon Üst Kurulunca yapılır.
Hukukî
yardım
MADDE
54- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşlarında; sağlık hizmeti sunumu
sırasında veya bu görevlerden dolayı personele karşı işlenen
suçlar sebebiyle ceza hukuku kapsamında yürütülmekte olan
işlemler ve davalarda personelin talebi üzerine Bakanlık ve
bağlı kuruluşlarınca hukukî yardım yapılır. Bu yardımın
usûl ve esasları Bakanlıkça belirlenir.
İkamet
mecburiyeti
MADDE
55- (1)
Bakanlık, kamu ve özel bütün sağlık kuruluşlarında
çalışmakta olan sağlık personeli için görevli olduğu
kuruluşun bulunduğu yerleşim yeri sınırları içinde ikamet
etme mecburiyeti getirebilir. Bu mecburiyetin usûl ve esasları
Bakanlıkça belirlenir.
Uzmanlık
eğitimi yaptırılması
MADDE
56- (1) Bakanlık
veya bağlı kuruluşlarının kadrolarında tıpta ve diş
hekimliğinde uzmanlık mevzuatına göre diğer kamu kurum ve
kuruluşlarında uzmanlık eğitimi veya yan dal uzmanlık eğitimi
yaptırılabilir. Bu şekilde eğitim yapmak isteyenler, döner
sermaye ek ödemesi hariç her türlü malî ve sosyal hakları
Bakanlık veya bağlı kuruluşları tarafından karşılanmak
üzere ilgili kurum ve kuruluşlarda görevlendirilebilir. Bunlar,
eğitimlerini tamamladıklarında görevlendirme süresi kadar
Bakanlık veya bağlı kuruluşlarında hizmet yapmakla
yükümlüdür. Söz konusu personelden örneği Maliye Bakanlığı
tarafından hazırlanmış, yüklenme senedi ile muteber imzalı
müteselsil kefalet senedi alınır. Bunların hizmet
yükümlülüğünü yerine getirmeden görevinden ayrılması,
müstafi sayılması, görevine son verilmesi veya Devlet
memurluğundan çıkarılması halinde, kendileri için Bakanlıkça
yapılmış olan her türlü ödemeler toplamından, varsa
hizmetin tamamlanan kısmı için hesaplanan miktar indirildikten
sonra bakiye miktar kendilerinden kanuni faizi ile birlikte tahsil
edilir. Tahsilat, borç miktarı ve ilgilinin durumu dikkate
alınarak azami beş yıla kadar taksitlendirilerek yapılır.
(2)
İlgililerin uzmanlık eğitiminde başarısızlığı veya kendi
istekleri ile uzmanlık eğitimini bırakmaları durumunda ise,
görevlendirme süresi kadar Bakanlığa hizmet yapmaları
zorunludur. Belirtilen hizmet süresi kadar Bakanlığa hizmet
yapmak istemeyenlere yapılmış olan her türlü masrafların
tamamı birinci fıkradaki esaslara göre ödettirilir.
ONBİRİNCİ
BÖLÜM
Çeşitli
ve Son Hükümler
Ruhsatlandırma
ve lisans bedeli
MADDE
57- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşlarınca düzenlenecek veya
onaylanacak her türlü ruhsatlandırma, ürün üretim ve satış
izin belgesi ve mesul müdürlük belgesi ile permi ve
sertifikalar üzerinden yüzellibin
Türk Lirasını geçmemek üzere Bakanlıkça
belirlenecek tarifelere göre ücret alınır. Ancak Bakanlıkça
alınması teşvik edilen belgelerden ücret alınmayabilir. Bu
tarifeler her yıl güncellenir ve ücretler 213 sayılı Vergi
Usûl Kanununa göre belirlenen yeniden değerleme oranında
artırılır.
(2)
Bakanlık veya bağlı kuruluşlarınca düzenlenecek, Bakanlık
ve bağlı kuruluşlarının planlamaları çerçevesinde, gerçek
veya tüzel kişilere sağlık alanında belirli bir hizmeti
verebilme veya hastane ve benzeri sağlık kuruluşları açabilme
yetkisi veren lisansları açık arttırma ile belirlenecek bedel
karşılığında verilir. Lisans verilmesi ilgili faaliyet için
gerekli olan izin veya ruhsat yerine geçmez. Lisans verilmesinin
usûl ve esasları Bakanlıkça belirlenir.
(3)
Bu madde kapsamında tahsil edilen tutarlar ilgisine göre genel
bütçeye veya özel bütçeli bağlı kuruluşların bütçelerine
gelir kaydedilir.
Atıflar,
değiştirilen ve yürürlükten kaldırılan hükümler
MADDE
58- (1)
23/4/1981 tarihli ve 2451 sayılı Bakanlıklar ve Bağlı
Kuruluşlarda Atama Usûlüne İlişkin Kanunun eki (2) sayılı
cetvele “Vergi Dairesi Başkanları,” ibaresinden sonra gelmek
üzere “Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu Başkanı ve Başkan
Yardımcıları, Türkiye İlaç ve Tıbbî Cihaz Kurumu Başkanı
ve Başkan Yardımcıları, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu
Başkanı ve Başkan Yardımcıları,” ibaresi eklenmiştir.
(2) 10/12/2003
tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa
ekli (I) Sayılı Cetvele “53) Türkiye Halk Sağlığı Kurumu”
ve “54) Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu” sıraları eklenmiş;
(II) Sayılı Cetvelin “B) Özel Bütçeli Diğer İdareler”
bölümünün 18 numaralı sırasında yer alan “Hudut ve
Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü” ibaresi “Türkiye
Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü” olarak
değiştirilmiş ve aynı Cetvele “44) Türkiye İlaç
ve Tıbbî Cihaz Kurumu” sırası eklenmiştir.
(3)
190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı
Cetvelde yer alan Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığı
ve Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü kadroları ile
birlikte çıkarılmış; Sağlık Bakanlığına ait kadrolar
iptal edilmiştir.
(4)
Ekli (1) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 190
sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki cetvellere, Sağlık
Bakanlığı, Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu, Türkiye Halk
Sağlığı Kurumu, Türkiye İlaç ve Tıbbî Cihaz Kurumu,
Türkiye Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü bölümleri
olarak eklenmiştir.
(5)
10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 33 üncü
maddesinin (b) fıkrasına “Millî Eğitim Denetçileri ve Millî
Eğitim Denetçi Yardımcıları ile İl Eğitim Denetmenleri ve
İl Eğitim Denetmen Yardımcıları,” ibaresinden sonra gelmek
üzere “Sağlık Denetçileri ve Sağlık Denetçi Yardımcıları”
ibaresi eklenmiştir.
(6) 657
sayılı Devlet Memurları Kanununun;
a) 36
ncı maddesinin “Ortak Hükümler” bölümünün (A)
fıkrasının (11) numaralı bendine “Millî Eğitim Uzman
Yardımcıları ve Millî Eğitim Denetçi Yardımcıları,”
ibaresinden sonra gelmek üzere “Sağlık Uzman Yardımcıları
ve Sağlık Denetçi Yardımcıları”; “Millî
Eğitim Uzmanlığına ve Millî Eğitim Denetçiliğine,”
ibaresinden sonra gelmek üzere “Sağlık Uzmanlığına ve
Sağlık Denetçiliğine”
b)
152 nci maddesinin "II- Tazminatlar" kısmının "A-
Özel Hizmet Tazminatı" bölümünün (b/1) bendindeki
“klinik şefi, klinik şef yardımcısı” ibareleri “Eğitim
görevlisi,” şeklinde değiştirilmiş; (g) bendine “Millî
Eğitim Denetçi ve Denetçi Yardımcıları” ibaresinden sonra
gelmek üzere “Sağlık Denetçi ve Denetçi Yardımcıları”;
(h) bendine “İl Eğitim Denetmenleri” ibaresinden sonra
gelmek üzere “Sağlık Uzmanları”
c)
Eki (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin;
1)
"I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı" bölümünün (d)
bendine “Müsteşar Yardımcıları ve Genel Müdürler”
ibaresinden sonra gelmek üzere “, Türkiye Halk Sağlığı
Kurumu Başkanı, Türkiye İlaç ve Tıbbî Cihaz Kurumu Başkanı,
Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu Başkanı”;(g) bendine
“Denizcilik Uzmanları” ibaresinden sonra gelmek üzere “,
Sağlık Uzmanları ve Sağlık Denetçileri,”
ç)
Eki (II) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “2. Yargı
Kuruluşları, Bağlı ve İlgili Kuruluşlar ile Yüksek Öğretim
Kuruluşlarında” başlıklı bölümünde yer alan “Devlet
Personel Başkanlığı Başkan Yardımcısı” ibaresinden sonra
gelmek üzere “Türkiye Halk Sağlığı Kurumu Başkan
Yardımcısı, Türkiye İlaç ve Tıbbî Cihaz Kurumu Başkan
Yardımcısı, Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu Başkan
Yardımcısı”
d)
Eki (IV) sayılı Makam Tazminatı Cetvelinin 8 inci sırasının
(a) bendine “Millî Eğitim Denetçileri” ibaresinden sonra
gelmek üzere “Sağlık Denetçileri” ile (b) bendine “Millî
Eğitim Uzmanları” ibaresinden sonra gelmek üzere “Sağlık
Uzmanları”
ibareleri
eklenmiş;
e)
Ek 33 üncü maddesindeki tablonun (a) sırasında geçen “Klinik
şefi, şef yardımcısı” ibareleri “Eğitim görevlisi”
şeklinde değiştirilmiştir.
(7)
7/5/1987 tarihli ve 3359 sayılı Kanunun;
a)
Ek 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Ek
Madde 1- Kamu kurum ve kuruluşlarının uzman tabip, tıpta
uzmanlık mevzuatına göre uzman ve tabip kadro ve pozisyonlarına
yapılacak açıktan atamalar, açıktan atama izni alınmaksızın
mevzuatta öngörülen işlemlerin tamamlanmasından sonra
gerçekleştirilir ve bunların yerleştirilmeleri Sağlık
Bakanlığınca sınavsız ve kura ile yapılır. Kura ile
yapılacak atamalara ilişkin usûl ve esaslar Sağlık
Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Tıpta
ve diş hekimliğinde uzmanlık eğitimi, ilgili dalda tıpta
uzmanlık mevzuatına göre uzman olan profesör, doçent, yardımcı
doçent, eğitim görevlisi ve başasistanlar tarafından
verilir. Yardımcı
doçent ve başasistanların tıpta uzmanlık eğitim
verebilmeleri için bu kadrolarda bir yıl çalışmaları
şarttır.
Eğitim
ve araştırma hastanelerinde eğitim
görevlilerinden biri hastane yöneticisi tarafından bir yıllık
süre için ilgili birimin eğitim sorumlusu olarak
görevlendirilir, idarî sorumlusu ise aynı süreyle ilgili
daldaki uzmanlar arasından seçilir. Birimin eğitim sorumlusuna
idarî sorumluluk görevi de verilebilir.
Eğitim
görevlisi, başasistan ve asistan
kadrolarına açıktan atama izni alınmaksızın ilgili mevzuatı
çerçevesinde atama yapılır.
Başasistan kadrolarına
atamalar, ilgili dalda uzman olan ve meslekî çalışma, bilimsel
yayın ve yabancı dilde yeterliliği bulunan tabip, diş
tabipleri ve tıpta uzmanlık mevzuatına göre uzman olanlar
arasından Kurumca yapılacak veya yaptırılacak meslekî sınavla
yapılır.
Profesör
veya doçentlerin eğitim ve araştırma hastanelerine
eğitim görevlisi olarak
atanmaları, Kurumca yapılacak ilan üzerine müracaat eden
adayların bilimsel çalışmaları ve eğitici nitelikleri
değerlendirilerek yapılır. Adayların bilimsel çalışmalarını
ve eğitici niteliklerini değerlendirmek üzere ilgili uzmanlık
alanlarında üç profesör tespit edilir. Bunlar adaylar
hakkındaki mütalaalarını, öncelik sıralaması yaparak ayrı
ayrı bildirir ve bu mütalaalara göre görevlendirme yapılır.
Başasistan
olarak atanma ve yeterlilik kriterleri ile sınavlara ilişkin
usûl ve esaslar Sağlık Bakanlığı tarafından yönetmelik ile
düzenlenir.”
b)
Ek 7 nci maddesinin birinci fıkrasının sonuna aşağıdaki
cümle eklenmiştir.
“Değeri
yirmi milyon Türk Lirasına kadar olan tesislerin bu madde
kapsamında yaptırılmasına Sağlık Bakanınca karar
verilebilir.”
c)
Ek 9 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Ek
Madde 9- Sağlık Bakanlığı ve bağlı kuruluşlarına ait
kurum ve kuruluşlar ile üniversitelerin ilgili birimleri,
karşılıklı olarak işbirliği çerçevesinde birlikte
kullanılabilir. Üniversite tarafından, birlikte kullanılan
kurum ve kuruluşlarda görevli personelin profesör ve doçent
kadrolarına atanabilmesi için Bakanlığa ve bağlı
kuruluşlarına ait eğitim görevlisi kadroları da
kullanılabilir. Birlikte
kullanım ve işbirliğine ilişkin usûl ve esaslar ile ilgili
mevzuat hükümleri çerçevesinde döner sermaye gelirlerinden
personele yapılacak ek ödemelere ilişkin esaslar Maliye
Bakanlığı ve Yükseköğretim Kurulunun görüşü alınarak
Sağlık Bakanlığı tarafından çıkarılacak yönetmelikle
belirlenir.”
(8)
11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı
San'atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun;
a)
1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde
1- Türkiye Cumhuriyeti dâhilinde tababet icra ve her hangi
surette olursa olsun hasta tedavi edebilmek için tıp
fakültesinden diploma sahibi olmak şarttır.”
b)
4 üncü maddesinin birinci cümlesindeki “Türk hekimlerinin”
ibaresi “hekimlerin” şeklinde değiştirilmiş ve aynı
Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“Geçici
Madde 9- 1/1/2020 tarihine kadar, 24/11/2004 tarihli ve 5258
sayılı Kanun hükümlerine göre sözleşmeli aile hekimi olarak
çalışmakta olanlar, tıpta uzmanlık sınavı sonuçlarına
göre, merkezi yerleştirmeye tabi olmaksızın, Tıpta Uzmanlık
Kurulunca belirlenen esaslar çerçevesinde aile hekimliği
uzmanlık eğitimi yapabilir. Bu eğitim uzaktan ve/veya kısmî
zamanlı eğitim metotları da uygulanmak suretiyle yapılabilir
ve en az altı yılda tamamlanır. Eğitim süresince aile
hekimliği sözleşmesi devam eder. Uzmanlık eğitimi ile beraber
aile hekimliği hizmetlerinin yürütülmesine, ilgililere ve
eğitim sorumlularına ödenecek ücretlere ilişkin usûl ve
esasları 5258 sayılı Kanunun 8 inci maddesine göre hazırlanan
yönetmeliklerle belirlenir.
Bu
maddeye göre yapılacak aile hekimliği uzmanlık eğitiminde
çekirdek eğitim müfredatının ve rotasyonların uygulanması
ve eğitimin şekli ile sair hususlar Tıpta Uzmanlık Kurulunca
belirlenir.”
(9)
25/2/1954 tarihli ve 6283 sayılı Hemşirelik Kanununun 3 üncü
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde
3- Bu Kanun hükümlerine göre hemşire unvanı kazanmış
olanların dışında hiç kimse Türkiye’de hemşirelik
mesleğini icra edemez.”
(10)
24/11/2004 tarihli ve 5258 sayılı Aile Hekimliği Pilot
Uygulaması Hakkında Kanunun;
a)
Adı “Aile Hekimliği Kanunu” olarak değiştirilmiş ve 1
inci maddesinde geçen “pilot olarak” ibaresi yürürlükten
kaldırılmıştır.
b)
3 üncü maddesinin birinci fıkrasındaki “görevlendirmeye”
ibaresinden sonra gelmek üzere “veya aile hekimliği uzmanlık
eğitimi veren kurumlarla sözleşme yapmaya” ibaresi eklenmiş,
üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş, yedinci fıkrasında yer alan “karşılanmayan
gider unsurları” ibaresinden sonra gelmek
üzere “,
belirlenen standartlar çerçevesinde sağlığın geliştirilmesi,
hastalıkların önlenmesi, takibi ve kontrolündeki başarı
oranı” ibaresi eklenmiştir.
“Bu
personelin, sözleşmeli statüde geçen süreleri kazanılmış
hak derece ve kademelerinde veya kıdemlerinde değerlendirilerek
her yıl işlem yapılır ve bunlar talepleri halinde eski
görevlerine atanırlar.”
c)
5 inci maddesinin ikinci fıkrasının dördüncü cümlesinden
sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Aile
hekimliği hizmetleri dışında kalan birinci basamak sağlık
hizmetleri toplum sağlığı merkezleri tarafından verilir ve bu
merkezlerin organizasyonu, kadroları, görevleri ile çalışma
usûl ve esasları Türkiye Halk Sağlığı Kurumunca
belirlenir.”
(11)
24/4/1930 tarihli ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun;
a) 126
ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde
126- Gıda üretim ve satış yerleri ve toplu tüketim yerleri
ile insan bedenine temasın söz konusu olduğu temizlik
hizmetlerine yönelik sanatların ifa edildiği iş yeri sahipleri
ve bu iş yerlerinin işletenleri, çalışanlarına, hijyen
konusunda bu iş yerlerindeki meslek ve faaliyetin gerektirdiği
eğitimi vermeye veya çalışanların bu eğitimi almalarını
sağlamaya, belirtilen eğitimleri almış kişileri çalıştırmaya,
çalışan kişiler ise bu eğitimleri almaya mecburdurlar. Bizzat
çalışmaları durumunda, iş yeri sahipleri ve işletenleri de
bu fıkra kapsamındadır.
Bulaşıcı
bir hastalığı olduğu belgelenenler ile iş yerinin faaliyet ve
hizmetlerinden doğrudan yararlananları rahatsız edecek
nitelikte ve görünür şekilde açık yara veya cilt hastalığı
bulunanlar, bizzat çalışan iş yeri sahipleri ve işletenleri
de dâhil olmak üzere, alınacak bir raporla hastalıklarının
iyileştiği belgeleninceye kadar, birinci fıkrada belirtilen iş
yerlerinde çalışamaz ve çalıştırılamazlar. Çalışanlar,
hastalıkları konusunda işverene bilgi vermekle yükümlüdür.”
b) 127
nci maddesi aşağıdaki şekilde düzenlenmiş ve Kanuna
aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“Madde
127- 126
ncı maddede belirtilen iş yerlerindeki hijyen
eğitimine yönelik hususlara, bu iş yerlerinde çalışmaya
engel bulaşıcı hastalıkların ve cilt hastalıklarının neler
olduğuna, iyileşme hâlinin belirlenmesine, hangi meslek ve
sanat erbabının 126 ncı madde kapsamında olduğuna ilişkin
usûl ve esaslar, Sağlık, İçişleri ve Gıda, Tarım ve
Hayvancılık Bakanlıklarınca müştereken
çıkarılacak yönetmelikle
düzenlenir.
126
ncı maddede belirtilen iş yerlerinde bulaşıcı bir hastalık
veya bir salgın hastalık çıkması durumunda, bu hastalıkla
alakalı gerekli incelemeler, analiz masrafları iş yeri
sahipleri ve işletenlerince karşılanmak üzere ilgili kurumlar
tarafından yapılır.
126
ncı maddede belirtilen iş yerlerinde bulaşıcı bir hastalık
veya bir salgın hastalık çıkması hâlinde doğacak hukukî
sorumluluklar ile bu durumdan zarar gören kişi veya kurumların
hukukî yol vasıtasıyla talep edebilecekleri tazminat ödemeleri
veya olabilecek diğer ödemeler iş yeri sahiplerine ve
işletenlerine aittir.”
“GEÇİCİ
MADDE 1-127 nci maddede belirtilen yönetmelik, bu maddenin yayımı
tarihinden itibaren altı ay içinde yürürlüğe konulur ve
anılan yönetmelik yürürlüğe girinceye kadar ilgili mevzuat
hükümlerinin uygulanmasına devam edilir.”
(12) 7/6/1985
tarihli ve 3224 sayılı Türk Diş Hekimleri Birliği Kanununun;
a)
11 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“f)
Faaliyet alanı içerisindeki muayene ve tedavi ücretlerine
ilişkin rehber tarife teklifi hazırlayarak Birlik Merkez Yönetim
Kuruluna göndermek,”
b)
26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“e)
Odaların faaliyet alanı içerisindeki muayene ve tedavi
ücretlerine ilişkin rehber tarife tekliflerini tasdik etmek,”
c)
40 ıncı maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Rehber
tarife belirlenmesi
Madde
40- Oda Yönetim Kurulları her yıl aralık ayı içinde, diş
hekimlerinin uygulayacakları muayene ve tedavi ücretlerine
ilişkin bir rehber tarife hazırlayarak Birlik Merkez Yönetim
Kuruluna gönderirler.
Birlik
Merkez Yönetim Kurulu, rehber tarife tekliflerini aynen veya
gerekli gördüğü değişiklikleri yaparak tasdik eder ve bu
tarifeleri Sağlık Bakanlığına bildirir.”
(13)
4/1/1961 tarihli ve 209 sayılı Sağlık Bakanlığına Bağlı
Sağlık Kurumları ile Esenlendirme (Rehabilitasyon) Tesislerine
Verilecek Döner Sermaye Hakkında Kanunun;
a)
1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde
1- Bakanlık ve bağlı kuruluşların (Türkiye Hudut ve Sahiller
Sağlık Genel Müdürlüğü ile Türkiye İlaç ve Tıbbî Cihaz
Kurumu hariç) merkez ve taşra teşkilatında döner
sermaye işletmesi kurulabilir. Bakanlık merkez ve taşra
teşkilatı için tahsis edilen döner sermaye miktarı bir
milyar; Türkiye Halk Sağlığı Kurumu merkez ve taşra
teşkilatı için bir milyar; Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu
merkez ve taşra teşkilatı için sekiz milyar Türk Lirasıdır.
Bu miktar her bütçe yılı içinde Bakanlar Kurulunca ihtiyaca
göre artırılabilir. İl Sağlık Müdürlüğü ile Türkiye
Halk Sağlığı Kurumunun taşra teşkilatı için müşterek
döner sermaye işletmeleri kurulabilir. Müşterek döner sermaye
işletmelerinin kurulması ve işletilmesine dair usûl ve esaslar
Bakanlıkça belirlenir.”
b)
3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (d) ve (i) bentleri
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, anılan fıkra ile üçüncü
fıkrasının sonuna aşağıdaki bentler eklenmiş ve dördüncü
fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“d)
Yabancı hastalara verilen sağlık hizmetlerini,”
“i)
Gecikme zamları ve faiz gelirleri,”
“j)
Diğer gelirler,”
“i)Yurt
içi, yurt dışı eğitim giderleri,
j)
Araştırma-geliştirme, danışmanlık ve bilirkişilik
giderleri,
k)
Bakanlık Merkez Döner Sermaye hesabına aktarılan tutarlar,
l)
Diğer giderler,”
“Bu
Kanuna tâbi döner sermayeli işletmeler, gerekli gördükleri
hallerde ihtiyaç duydukları mal ve hizmetleri belirleyecekleri
fiyat üzerinden, birbirlerinden temin edebilirler.”
c)
4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde
4- Bakanlık ve bağlı kuruluşların merkezinde, muhasebe iş ve
işlemleri yürütmek ve malî yılın sonundan itibaren 4 ay
içerisinde işletmelerin umumi bilançolarını konsolide ederek
Sayıştaya ve Maliye Bakanlığına göndermek üzere merkez
döner sermaye saymanlıkları kurulur.”
ç)
5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde
5- Personelin katkısıyla elde edilen döner sermaye
gelirlerinden, döner sermayeli sağlık kurum ve kuruluşlarında
görev yapan memurlar ve sözleşmeli personel ile açıktan vekil
olarak atananlara mesai içi veya mesai dışı ayrımı
yapılmaksızın ek ödeme yapılabilir. Sağlık kurum ve
kuruluşlarında Bakanlıkça belirlenen hizmet sunum şartları
ve kriterleri de dikkate alınmak suretiyle, bu ödemenin oranı
ile esas ve usûlleri; personelin unvanı, görevi, çalışma
şartları ve süresi, hizmete katkısı, performansı, tetkik,
eğitim-öğretim ve araştırma faaliyetleri ile muayene,
ameliyat, anestezi, girişimsel işlemler ve özellik arz eden
riskli bölümlerde çalışma gibi unsurlar esas alınarak Maliye
Bakanlığının uygun görüşü üzerine Sağlık Bakanlığınca
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Bakanlık
merkez teşkilatı ile Türkiye Halk Sağlığı Kurumu
(laboratuvarlar hariç) ve Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumunun
merkez teşkilatında görev yapanlar dışındaki personele,
ilgili personelin katkısıyla elde edilen döner sermaye
gelirlerinden bir ayda yapılacak ek ödemenin tutarı, ilgili
personelin bir ayda alacağı aylık (ek gösterge dâhil), yan
ödeme ve her türlü tazminat (makam, temsil ve görev tazminatı
ile yabancı dil tazminatı hariç) toplamının; eğitim
görevlisi ile uzman tabip kadrosuna atanan profesör ve
doçentlerde yüzde 800'ünü, uzman tabip ve tıpta uzmanlık
mevzuatında belirtilen dallarda bu mevzuat hükümlerine göre
uzman olanlar ile uzman diş tabiplerinde yüzde 700'ünü,
pratisyen tabip ve diş tabiplerinde yüzde 500'ünü, idarî
sağlık müdür yardımcısı, hastane müdürü ve eczacılarda
yüzde 250'sini, başhemşirelerde yüzde 200'ünü, diğer
personelde ise yüzde 150'sini geçemez. İşin ve hizmetin
özelliği dikkate alınarak yoğun bakım, doğumhane, yeni
doğan, süt çocuğu, yanık, diyaliz, ameliyathane, enfeksiyon,
özel bakım gerektiren ruh sağlığı, organ ve doku nakli, acil
servis ve benzeri sağlık hizmetlerinde çalışan personel için
yüzde 150 oranı, yüzde 200 olarak uygulanır. Nöbet hizmetleri
hariç olmak üzere mesai saatleri dışında gelir getirici
çalışmalarından doğan katkılarına karşılık olarak tabip,
diş tabibi ve tıpta uzmanlık mevzuatına göre uzman olanlara
bu fıkradaki oranların yüzde 30’unu, diğer personele yüzde
20'sini geçmeyecek şekilde ayrıca ek ödeme yapılır.
Sözleşmeli olarak istihdam edilen personele yapılacak ek
ödemenin tutarı ise, aynı birimde aynı unvanlı kadroda
çalışan ve hizmet yılı aynı olan emsali personel esas
alınarak belirlenir ve bunlara yapılacak ek ödeme hiçbir
şekilde emsaline yapılabilecek ek ödeme üst sınırını
geçemez. Bu fıkra uyarınca personele her ay yapılacak ek ödeme
tutarı, 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 3 üncü
maddesi uyarınca kadro ve görev unvanı veya pozisyon unvanı
itibarıyla belirlenmiş olan ek ödeme tutarından az olamaz. Bu
kapsamdaki personel için 375 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin ek 3 üncü maddesinin üçüncü fıkrası hükmü
uygulanmaz.
Bakanlık
taşra teşkilatı ile Türkiye Halk Sağlığı Kurumu taşra
teşkilatı, döner sermaye gelirleri ile nakit kaynaklarını
personele ek ödeme dağıtımında kullanabilir. İkinci ve
üçüncü basamak sağlık kurumlarında ise personelin katkısı
ile elde edilen döner sermaye gelirlerinden, o birimde görevli
personele yapılacak ek ödeme toplamı, ilgili birimin carî
yıldaki döner sermaye gelirinin yüzde 50'sini aşamaz.
Bakanlık
ve bağlı kuruluşların merkez ve taşra teşkilatında kurulan
döner sermaye işletmeleri, sağlık hizmetlerinin
iyileştirilmesi, kaliteli ve verimli hizmet sunumunun teşvik
edilmesi, sağlık kurum ve kuruluşlarının kendi imkânlarıyla
karşılayamadıkları ihtiyaçların giderilmesi, eğitim,
araştırma ve geliştirme faaliyetlerinin desteklenmesi, Bakanlık
taşra teşkilatı ile Türkiye Halk Sağlığı Kurumu taşra
teşkilatının desteklenmesi, Bakanlık merkez ve taşra
teşkilatında ve Türkiye Halk Sağlığı Kurumu merkez ve taşra
teşkilatı ile Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumunun merkez
teşkilatında görev yapan memurlar ile sözleşmeli personele ek
ödemede bulunulması amacıyla yapılacak giderlere iştirak
etmek için aylık gayrisafi hasılattan aylık tahsil edilen
tutarın yüzde 6'sını geçmemek üzere Bakanlıkça
belirlenecek oranı Bakanlık Döner Sermaye Merkez Saymanlığı
hesabına aktarırlar.
Bu
hesaplarda toplanacak tutarların dağılım ve harcanmasına
ilişkin kriterler ile altıncı fıkra uyarınca personele
yapılacak ek ödemenin oran, esas ve usûlleri Maliye
Bakanlığının uygun görüşü üzerine Sağlık Bakanlığınca
belirlenir.
Bakanlık
merkez teşkilatı ile Türkiye Halk Sağlığı Kurumu ve Türkiye
Kamu Hastaneleri Kurumunun merkez teşkilatında görev yapan
personele yapılacak ek ödemenin tutarı en yüksek devlet memuru
aylığının (ek gösterge dâhil) % 200’ünü geçemez. Ek
ödeme tutarı, görev yapılan birim ve iş hacmi, görevin önem
ve güçlüğü, çalışma süresi, personelin sınıfı, kadro
unvanı, derecesi ve atanma biçimi gibi kriterler ile personele
aylık ve özlük hakları dışında ilgili mevzuatına göre
yapılan diğer ilave ödemeler dikkate alınarak belirlenir.
Merkez teşkilatında görev yapan personele bu fıkra kapsamında
yapılacak toplam ek ödeme, döner sermaye işletmelerinden cari
yılda aktarılan tutarın yüzde ellisini geçemez ve bu ödemeler
gelir vergisine tabi tutulmaz. Türkiye Halk Sağlığı Kurumu
merkez ve taşra teşkilatı ile Türkiye Kamu Hastaneleri
Kurumunun merkez teşkilatında görev yapan personele bu madde
uyarınca yapılacak ek ödeme amacıyla Bakanlık tarafından
kaynak aktarılabilir. Türkiye İlaç ve Tıbbî Cihaz Kurumu
personeline bu fıkrada belirtilen usûl ve esaslara göre Kurum
bütçesinden ek ödeme yapılır.
4/11/1981
tarihli ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 38 inci
maddesine göre Sağlık Bakanlığı merkez teşkilatı ve bağlı
sağlık kurum ve kuruluşlarında görevlendirilenler, aynı
maddede belirtilen ilave ödemelerden yararlanmamak kaydıyla,
Bakanlık merkez veya bağlı sağlık kurum ve kuruluşlarında
görev yaptıkları unvan için belirlenen ek ödemeden
faydalandırılır. Sağlık kurum ve kuruluşlarında ihtiyaç
duyulması halinde, ilgilinin isteği ve kurumlarının
muvafakatiyle diğer kamu kurum ve kuruluşlarında görevli
sağlık personeli haftanın belirli gün veya saatlerinde veyahut
belirli vakalar ve işler için görevlendirilebilirler. Yıl veya
ay itibarıyla belirli bir süre için görevlendirme halinde bu
kişilere, sadece görevlendirildikleri sağlık kuruluşundaki
döner sermaye işletmesinden ödeme yapılır. Belirli bir
vaka ve iş için görevlendirilenlere ise, kadrosunun
bulunduğu kurumdaki döner sermaye işletmesinden
yapılan ödemenin yanı sıra, katkı
sağladıkları vaka ve iş
dolayısıyla görevlendirildiği sağlık kuruluşundaki döner
sermaye işletmesinden, birinci ve ikinci fıkra esasları
çerçevesinde ve toplamda tavan oranları geçmemek üzere döner
sermayeden ek ödeme yapılır. Bu görevlendirmeye ilişkin usûl
ve esaslar Sağlık Bakanlığınca belirlenir.
Döner
sermayeli işletmelerin malî imkânı elverişli olanlarından,
malî durumu yetersiz olanlara karşılıksız veya borç olarak
kaynak aktarmaya Sağlık Bakanı yetkilidir.
Bakanlık
ve bağlı kuruluşları ile kamu kurum ve kuruluşları
haricindeki kuruluş veya kişilerce, sağlık hizmetleri dışında,
kurum içinde veya hizmetin gerektirdiği yerde, kurumdan
istenecek bilimsel görüş, proje, araştırma ve benzeri
hizmetler Kurumca kabul edilecek esaslara bağlı olmak üzere
yapılabilir. Bu hususta alınacak ücretler döner sermayeye
gelir kaydedilir. Bu şekilde elde edilen gelirin safi tutarının
% 65’ine kadar tutar Bakanlıkça belirlenecek esaslar
çerçevesinde projeyi yürüten personele ödenir. Bu ödemenin
yapılmasında ikinci fıkrada öngörülen tavan sınırlamaları
dikkate alınmaz.”
d)
Ek 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Bakanlık
ve bağlı kuruluşlarının kadro ve pozisyonlarına (döner
sermaye dâhil) atanan ve 5 inci madde (altıncı fıkrası hariç)
gereğince döner sermaye gelirlerinden ek ödeme alan eğitim
görevlilerine en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge
dâhil) % 410’u, uzman tabip, tıpta uzmanlık
mevzuatına göre uzman olanlar ile uzman diş tabiplerine % 335’i
ve pratisyen tabip ve diş tabiplerine ise % 180’i oranında,
her ay herhangi bir katkıya bağlı olmaksızın döner sermaye
gelirlerinden ek ödeme yapılır. Kamu hastane birliklerinde ve
hastanelerin sözleşmeli pozisyonlarında istihdam edilen
tabipler için de bu hüküm uygulanır. Bu ödemeye hak
kazanılmasında ve ödenmesinde aylıklara ilişkin hükümler
uygulanır.
Bu
madde kapsamında yapılan aylık ek ödeme tutarı, 5 inci madde
ile Sağlık Bakanlığı ve Bağlı Kuruluşların Teşkilat ve
Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 33 üncü
maddesi uyarınca aynı aya ilişkin olarak yapılacak ek ödeme
tutarından mahsup edilir. Bu maddeye göre yapılan ek ödemenin
5 inci madde ile Sağlık Bakanlığı ve Bağlı Kuruluşların
Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 33
üncü maddesi uyarınca aynı aya ilişin olarak yapılacak ek
ödemeden fazla olması halinde aradaki fark geri alınmaz. Bu
madde kapsamında ödeme yapılanlara 375 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin ek 3 üncü maddesi hükümlerine göre ek ödeme
yapılmaz. ”
(14)
Bu maddenin yayımı tarihinde;
a)
13/12/1983 tarihli ve 181 sayılı Sağlık Bakanlığının
Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname,
b) 30/12/1940
tarihli ve 3959 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Merkez Hıfzıssıhha
Müessesesi Teşkiline Dair Kanun,
c)
3/3/1926 tarihli ve 767 sayılı Türk Kodeksi Hakkında Kanun,
ç) 9/7/1943
tarihli ve 4459 sayılı Köy Ebeleri ve Köy Sağlık Memurları
Teşkilatı Yapılmasına ve 3017 Numaralı Sıhhat ve
İçtimai Muavenet Vekaleti Teşkilat ve Memurin Kanununun Bazı
Maddelerinin Değiştirilmesine Dair Kanun,
d)
24/4/1530 tarihli ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun
10 ilâ 15 inci maddeleri,17 nci maddesi ve 180 inci maddesi,
e)
7/5/1987 tarihli ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel
Kanununun 5 inci, 6 ncı, 7 nci ve 8 inci maddeleri ile 9 uncu
maddesinin (a) bendi,
f)
11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı
San'atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun 9 uncu maddesi,
g)
4/1/1961 tarihli ve 209 sayılı Sağlık Bakanlığına Bağlı
Sağlık Kurumları ile Esenlendirme (Rehabilitasyon) Tesislerine
Verilecek Döner Sermaye Hakkında Kanunun 7 nci, 8 inci, 9 uncu
ve 11 inci maddeleri ile 12 nci maddesinin ikinci fıkrası ile ek
4 üncü maddesi,
ğ)
23/1/1953 tarihli ve 6023 sayılı Türk Tabipleri Birliği
Kanunun 1 inci maddesinde geçen “tabipliğin kamu ve kişi
yararına uygulanıp geliştirilmesini sağlamak” ibaresi,
yürürlükten
kaldırılmıştır.
(15)
Mevzuatta, bu Kanun Hükmünde Kararname ile yürürlükten
kaldırılan kanun, kanun hükmünde kararname veya maddelerine
yapılan atıflar, bu Kanun Hükmünde Kararnameye veya ilgili
hükümlerine; Sağlık Bakanlığı, Refik Saydam Hıfzıssıhha
Merkezi Başkanlığı ve Hudut ve Sahiller Sağlık Genel
Müdürlüğüne yapılan atıflar, bu Kanun Hükmünde Kararname
ile yeniden yapılandırılan Sağlık Bakanlığı veya görev ve
faaliyet alanlarına göre ilgili bağlı kuruluşlarına yapılmış
sayılır.
GEÇİCİ
MADDE 1- (1)
Bakanlık ve bağlı kuruluşlar teşkilat ve kadrolarını bu
maddenin yayımı tarihinden itibaren en geç 1 yıl içinde
bu Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine uygun hale
getirir. Kadrolar bu Kanun Hükmünde Kararnameye uygun hale
getirilinceye kadar, Bakanlık ve bağlı kuruluşlara verilen
görevler daha önce bu görevleri yapmakta olan birimler ve
personel tarafından; harcama ve ödemeler de ilgili bütçesinden
yapılmaya devam edilir.
GEÇİCİ
MADDE 2- (1)
Bu Kanun Hükmünde Kararnamede belirtilen düzenleyici işlemler
bu maddenin yayımı tarihinden itibaren en geç 1 yıl içinde
yürürlüğe konulur. Anılan düzenlemeler yürürlüğe
konuluncaya kadar, mevcut düzenlemelerin bu Kanun Hükmünde
Kararnameye aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam
edilir.
GEÇİCİ
MADDE 3- (1)
Bu Kanun Hükmünde Kararname ile yeniden yapılandırılan
Bakanlık, kaldırılan Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi
Başkanlığı ve Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğünün
üçüncü kişilerle yapmış olduğu veya taraf olduğu her
türlü taahhüt, sözleşme, hak, alacak ve borçları ile dava
ve icra tâkipleri, teşkilatlarını bu Kanun Hükmünde
Kararname hükümlerine uygun hale getirdikten sonra Bakanlık ve
ilgisine göre bağlı kuruluşlara devredilmiş sayılır.
(2)
Maliye Bakanlığı uhdesinde Hazine Avukatları tarafından
Bakanlık ve Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığının
görevlerine ilişkin takip edilen dosyalar Maliye Bakanlığı ve
Bakanlıkça müştereken belirlenecek esaslara göre bu maddenin
yayımı tarihinden itibaren bir yıl içinde Bakanlığa ve
ilgisine göre bağlı kuruluşlara devredilir. Bu şekilde
devredilen dava ve icra takipleri ile ilgili olarak devir tarihine
kadar yapılmış her türlü işlem Bakanlık adına yapılmış
sayılır.
GEÇİCİ
MADDE 4- (1)
Bu maddenin yayımı tarihinde görevde bulunan, Sağlık
Bakanlığı, Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü ve
Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığının merkez,
taşra ve döner sermaye kadrolarına atanmış olan ve kadroları
iptal edilen personelden; Teftiş Kurulu Başkanı, Genel
Müdür, Genel Müdür Yardımcısı, Müstakil Daire Başkanı,
Bakanlık Müşaviri, Daire Başkanı, Özel Kalem Müdürü,
Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri, Başkan Yardımcısı, Döner
Sermaye Merkez Müdürü, İl
Sağlık Müdürü, İl Sağlık Müdür Yardımcısı, Şube
Müdürü ile Müdür ve Müdür Yardımcısı unvanlı kadrolarda
bulunanların görevleri, bu maddenin yayımı tarihinde sona
erer. Bu fıkra uyarınca görevleri sona erenlerden Teftiş
Kurulu Başkanı, Genel Müdür, Genel Müdür Yardımcısı,
Müstakil Daire Başkanı, Bakanlık Müşaviri, Daire Başkanı,
Özel Kalem Müdürü, Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri,
Başkan Yardımcısı ve İl Sağlık Müdürü kadrolarında
bulunanlar ekli (2) sayılı liste ile ihdas edilen Bakanlık
Müşaviri kadrolarına; diğerlerinden merkez teşkilatında
bulunanlar ekli (2) sayılı liste ile ihdas edilen Araştırmacı,
taşra teşkilatında bulunanlar ekli (3) sayılı liste ile ihdas
edilen Araştırmacı kadrolarına halen bulundukları kadro
dereceleriyle atanmış sayılır. Bu madde uyarınca
ihdas edilen Bakanlık Müşaviri ile Araştırmacı kadroları
herhangi bir sebeple boşalması halinde hiçbir işleme gerek
kalmaksızın iptal edilmiş sayılır. Bu fıkraya göre Bakanlık
Müşaviri ve Araştırmacı kadrolarına atanmış sayılanlar,
Bakanın uygun göreceği merkez veya taşra teşkilatına ait
birimlerde çalıştırılabilir.
(2)
Birinci fıkrada sayılanlar dışında kalanlardan Bakan
Yardımcısı, Müsteşar, Müsteşar Yardımcısı, Strateji
Geliştirme Başkanı ve I. Hukuk Müşaviri Bakanlıktaki aynı
unvanlı kadrolara, kadro unvanı değişmeyen diğer
personelBakanlık ve bağlı kuruluşlardaki aynı unvanlı
kadrolara atanmış sayılır. Diğer personel bu maddenin yayımı
tarihini izleyen bir yıl içinde, öğrenim durumları, hizmet
sınıfları ve halen bulundukları teşkilatlar itibarıyla
Bakanlık veya bağlı kuruluşlarının merkez, taşra ve döner
sermaye teşkilatı kadrolarına, kazanılmış hak aylık
derecelerine uygun kadrolara atanır. Bunlar atama yapılıncaya
kadar mevcut kadrolarına ait aylık, ek gösterge, her türlü
zam ve tazminatları ile diğer malî haklarını almaya devam
eder ve bu süre içerisinde durumlarına uygun işlerde
görevlendirilir. Bu fıkra kapsamındaki işlemler Bakanlık
tarafından oluşturulacak komisyon tarafından sonuçlandırılır.
(3) Bu
maddenin yayımı tarihinde başmüfettiş, müfettiş ve müfettiş
yardımcısı kadrolarında bulunanlar, durumlarına göre
bulundukları kadro dereceleriyle Bakanlık ve bağlı
kuruluşlarının sağlık başdenetçisi, sağlık denetçisi ve
sağlık denetçi yardımcısı kadrolarına atanırlar. Bunların
başmüfettiş, müfettiş ve müfettiş yardımcısı
kadrolarında geçirdikleri süreler sağlık başdenetçisi,
sağlık denetçisi ve sağlık denetçi yardımcısı
kadrolarında geçmiş sayılır.
(4)
Birinci fıkra uyarınca atanan veya atanmış sayılan personelin
yeni kadrolarına atandıkları veya atanmış sayıldıkları
tarih itibarıyla eski kadrolarına ilişkin olarak en son ayda
sözleşme ücreti, aylık, ek gösterge, ikramiye (bir aya isabet
eden net tutarı), her türlü zam ve tazminatları, makam
tazminatı, temsil tazminatı, görev tazminatı, ek ücret, ek
ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili
mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti
ve performansa bağlı döner sermaye ek ödemesi hariç) toplam
net tutarının (Bu tutar sabit bir değer olarak esas alınır.);
yeni atandıkları veya atanmış sayıldıkları kadrolara ait
aylık, ek gösterge, ikramiye (bir aya isabet eden net tutarı),
her türlü zam ve tazminatları, makam tazminatı, temsil
tazminatı, görev tazminatı, ek ücret, ek ödeme ve benzeri
adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı
uyarınca fiili çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti ve
performansa bağlı döner sermaye ek ödemesi hariç) toplam net
tutarından fazla olması halinde aradaki fark tutarı, herhangi
bir vergi ve kesintiye tâbi tutulmaksızın fark kapanıncaya
kadar ayrıca tazminat olarak ödenir. Atandıkları veya atanmış
sayıldıkları kadro unvanlarında isteğe bağlı olarak
herhangi bir değişiklik olanlarla, kendi istekleriyle başka
kurumlara atananlara fark tazminatı ödenmesine son verilir.
(5)
Bu maddenin yayımı tarihinde Sağlık Bakanlığı, Hudut ve
Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü ve Refik Saydam Hıfzıssıhha
Merkezi Başkanlığında 4924 sayılı Kanun, 657 sayılı
Kanunun 4 üncü maddesinin (B) ve (C) fıkraları uyarınca
vizeli pozisyonlarda çalıştırılan sözleşmeli ve geçici
personel ile sürekli ve geçici işçiler, çalıştığı birim
ve teşkilatı esas alınarak mevcut pozisyon ve kadrolarıyla
Bakanlık ve bağlı kuruluşlara başkaca bir işleme gerek
kalmaksızın devredilmiş sayılır. Anılan idarelere ait boş
kadro ve pozisyonlar, bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe
girdiği tarihte başkaca bir işleme gerek kalmaksızın,
bulundukları teşkilatlar esas alınarak Bakanlık ve bağlı
kuruşlarına devredilmiş sayılır. Bu fıkra kapsamındaki
işlemler Bakanlık tarafından oluşturulacak komisyon tarafından
bu maddenin yayımı tarihinden itibaren altı ay içinde
sonuçlandırılır.
(6)
Bu Kanun Hükmünde Kararname ile kadroları kaldırılan ve (2)
ve (3) sayılı listedeki kadrolara atanan personel dâhil,
kadrolarının iptali sebebiyle yeni kadrolara atanacaklar, kadro
standartları uygun olmak ve altı ay içinde müracaatta bulunmak
kaydıyla, bir defaya mahsus olmak üzere, mevzuattaki atama ve
nakillerle ilgili kısıtlamalara bağlı olmaksızın istedikleri
il ve ya ilçelerdeki birimlerin durumlarına uygun kadrolarına
atama ve nakilleri gerçekleştirilir.
(7)
Bu maddenin yayımı tarihinden itibaren bir yıl süreyle
190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesinin son
fıkrasında yer alan sınırlama ile bağlı olmaksızın boş
kadrolarda sınıf, unvan ve derece, dolu kadrolarda derece
değişikliği yapmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.
GEÇİCİ
MADDE 5- (1) Bu
maddenin yayımı tarihinden itibaren bir yıl içinde Bakanın
onayıyla Kamu Hastane Birlikleri oluşturulur. Birlik teşkiline
ilişkin onayın alındığı tarihte ilgili birlik kapsamındaki
sağlık kurumlarında bulunan baştabip, baştabip yardımcısı,
hastane müdürü, hastane müdür yardımcısı ve başhemşire
kadrolarında bulunanların bu görevleri sona erer. Görevleri
sona eren personelden hastane müdür ve müdür yardımcıları
ekli (3) sayılı listede ihdas edilen Kurumun taşra teşkilatı
kadrolarına hâlen bulundukları kadro dereceleriyle hiçbir
işleme gerek kalmaksızın atanmış sayılır. Bunlar
durumlarına göre Bakanlıkta ve bağlı kuruluşlarında uygun
görülen işlerde çalıştırılır. Bu şekilde atananların
kadroları, herhangi bir sebeple boşaldığında hiçbir işleme
gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır. Baştabip, baştabip
yardımcısı ve başhemşire kadrolarında bulunanlar meslekleri
ile ilgili hizmet sınıflarındaki durumlarına uygun kadrolara
atanırlar. Bu Kanun Hükmünde Kararname uyarınca birlik
kapsamına alınan sağlık kurumlarında baştabip, baştabip
yardımcısı, hastane müdürü, hastane müdür yardımcısı ve
başhemşire görevlerini ikinci görev, vekâlet veya
görevlendirme suretiyle yürüten personelin bu görevleri
kendiliğinden sona erer.
(2)
Birinci fıkra uyarınca ekli (3) sayılı listede ihdas edilen
kadrolara atananların bu kadrolara atandıkları veya atanmış
sayıldıkları tarih itibarıyla eski kadrolarına ilişkin
olarak en son ayda sözleşme ücreti, aylık, ek gösterge,
ikramiye (bir aya isabet eden net tutarı), her türlü zam ve
tazminatları, makam tazminatı, temsil tazminatı, görev
tazminatı, ek ücret, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her
türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya
bağlı fazla mesai ücreti ve performansa bağlı döner sermaye
ek ödemesi hariç) toplam net tutarının (Bu tutar sabit bir
değer olarak esas alınır.); yeni atandıkları veya atanmış
sayıldıkları kadrolara ilişkin aylık, ek gösterge, ikramiye
(bir aya isabet eden net tutarı), her türlü zam ve
tazminatları, makam tazminatı, temsil tazminatı, görev
tazminatı, ek ücret, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her
türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya
bağlı fazla mesai ücreti ve performansa bağlı döner sermaye
ek ödemesi hariç) toplam net tutarından fazla olması halinde
aradaki fark tutarı, herhangi bir vergi ve kesintiye tâbi
tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıca tazminat olarak
ödenir. Atandıkları veya atanmış sayıldıkları kadro
unvanlarında isteğe bağlı olarak herhangi bir değişiklik
olanlarla, kendi istekleriyle başka kurumlara atananlara fark
tazminatı ödenmesine son verilir.
GEÇİCİ
MADDE 6- (1)
Bu maddenin yayımı tarihinde görevde bulunan klinik şefi ve
klinik şef yardımcılarının görevleri bu maddenin yayımı
tarihinde sona erer. Bunlar eğitim görevlisi kadrolarına
kazanılmış hak aylık dereceleriyle atanmış sayılır.
GEÇİCİ
MADDE 7- (1)
Bağlı kuruluşlara devredilen sağlık kuruluşlarında muhasebe
hizmetlerini yürüten ve Maliye Bakanlığı kadrolarında
bulunan personelden ihtiyaç duyulanlar, kurumların talebi ve
Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine, bu maddenin
yayımı tarihinden itibaren üç yılı geçmemek üzere görev
yapmaya devam eder. Bu şekilde görevlendirilen personele döner
sermayeden herhangi bir ödeme yapılmaz.
GEÇİCİ
MADDE 8- (1)
Bu Kanun Hükmündeki Kararname ile kaldırılan Sağlık
Bakanlığının kullanımındaki bütün taşınırlar Bakanlığa
devredilir. Bunlardan ihtiyaç fazlası hâline gelenler Bakanlık
tarafından oluşturulacak komisyonlar ve belirlenecek usûl ve
esaslar çerçevesinde ihtiyaçlarına göre bağlı kuruluşlara
bedelsiz olarak devredilir. Mülkiyeti Hazineye ait veya Devletin
hüküm ve tasarrufu altındaki taşınmazlardan Maliye
Bakanlığınca, Bakanlığa tahsis edilmiş olan taşınmazlar,
tahsis amacında kullanılmak üzere Bakanlığa tahsis edilmiş
sayılır.
(2)
Bu Kanun Hükmündeki Kararname ile kaldırılan Hudut ve Sahiller
Sağlık Genel Müdürlüğünün mülkiyetindeki taşınır ve
taşınmazlar Türkiye Hudut ve Sahiller Sağlık Genel
Müdürlüğüne devredilir. Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi
Başkanlığına ait taşınırlar Türkiye Halk Sağlığı
Kurumuna devredilir. Mülkiyeti Hazineye ait veya Devletin hüküm
ve tasarrufu altındaki taşınmazlardan bu Kanun Hükmündeki
Kararname ile kaldırılan Hudut ve Sahiller Sağlık Genel
Müdürlüğü ve Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığına
tahsis edilmiş olan taşınmazlar ise, ilgisine göre Türkiye
Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğüne ve Türkiye Halk
Sağlığı Kurumuna tahsis edilmiş sayılır.
GEÇİCİ
MADDE 9- (1)
Bu maddenin yayımı tarihinde Bakanlık ve bağlı kuruluşlarının
kullanımında bulunan taşınırlardan HEK’e ayrılanlar edinme
şekline bakılmaksızın satışı yapılarak ilgili bütçelerine
gelir kaydedilir.
GEÇİCİ
MADDE 10- (1)
Bu Kanun Hükmünde Kararname gereğince yapılacak personel,
taşınır ve taşınmaz mal, taşıt ve sair araç ve gereçlerin
devri, nakli, tahsisi ve benzeri iş ve işlemleri yürütmek
üzere; Bakanlık merkezinde müsteşar yardımcısı
başkanlığında en az beş kişiden oluşan devir komisyonu
oluşturulur.
GEÇİCİ
MADDE 11- (1)
Bu maddenin yayımı tarihinde Sağlık Bakanlığında 657 sayılı
Kanunun 86 ncı maddesine göre vekil ebe ve hemşire olarak en az
bir yıldan beri çalışmakta olan ve anılan Kanunun 48 inci
maddesinde belirtilen genel şartları taşıyanlardan bu maddenin
yayımı tarihinden itibaren otuz gün içinde yazılı olarak
başvuranlar, çalıştığı pozisyon unvanlarına göre, 657
sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (B) fıkrası kapsamında
vizelenecek ebe ve hemşire unvanlı sözleşmeli personel
pozisyonlarına geçirilir.
(2) Bu
madde hükümlerine göre sözleşmeli personel pozisyonlarına
geçirilenlerin vekil olarak çalıştıkları hizmet süreleri,
ebe ve hemşire unvanlı sözleşmeli personel pozisyonlarında
geçirilmiş sayılır.
GEÇİCİ
MADDE 12- (1)
6/4/2011 tarihi itibariyle diş hekimliği fakültelerinde doktora
eğitimine başlamış veya doktora eğitimi kontenjanına
yerleşmiş olanlardan isteyenler 56 ncı madde çerçevesinde
eğitimlerine devam edebilir.
Yürürlük
MADDE
59- (1)
Bu Kanun Hükmünde Kararname yayımı tarihinde yürürlüğe
girer.
Yürütme
MADDE
60- (1)
Bu Kanun Hükmünde Kararname hükümlerini Bakanlar Kurulu
yürütür.
Abdullah
GÜL
CUMHURBAŞKANI
Recep
Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
B.
ARINÇ A.
BABACAN B.
ATALAY B.
BOZDAĞ
Başbakan
Yardımcısı Başbakan
Yardımcısı Başbakan
Yardımcısı Başbakan
Yardımcısı
S.
ERGİN F.
ŞAHİN E.
BAĞIŞ N.
ERGÜN
Adalet
Bakanı Aile
ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa
Birliği Bakanı Bilim,
Sanayi ve Teknoloji Bakanı
F.
ÇELİK E.
BAYRAKTAR A.
DAVUTOĞLU M.
Z. ÇAĞLAYAN
Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanı Çevre ve Şehircilik
Bakanı Dışişleri
Bakanı Ekonomi
Bakanı
T.
YILDIZ S.
KILIÇ M.
M. EKER H.
YAZICI
Enerji
ve Tabii Kaynaklar Bakanı Gençlik
ve Spor Bakanı Gıda, Tarım ve
Hayvancılık Bakanı Gümrük
ve Ticaret Bakanı
İ.
N. ŞAHİN C.
YILMAZ E.
GÜNAY M.
ŞİMŞEK
İçişleri
Bakanı Kalkınma
Bakanı Kültür
ve Turizm Bakanı Maliye
Bakanı
Ö.
DİNÇER İ.
YILMAZ V.
EROĞLU
Milli
Eğitim Bakanı Milli
Savunma Bakanı Orman
ve Su İşleri Bakanı
R.
AKDAĞ B.
YILDIRIM
Sağlık
Bakanı Ulaştırma
Bakanı
(I)
SAYILI CETVEL
SAĞLIK
BAKANLIĞI TEŞKİLATI
Müsteşar
|
Sağlık
Politikaları Kurulu
|
Müsteşar
Yardımcısı
|
Hizmet
Birimleri
|
Müsteşar
|
Sağlık
Politikaları Kurulu
|
Müsteşar
Yardımcısı
Müsteşar
Yardımcısı
Müsteşar
Yardımcısı
Müsteşar
Yardımcısı
Müsteşar
Yardımcısı
|
1. Sağlık
Hizmetleri Genel Müdürlüğü
2. Acil
Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü
3. Sağlığın
Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü
4. Sağlık
Bilgi Sistemleri Genel Müdürlüğü
5. Sağlık
Araştırmaları Genel Müdürlüğü
6. Sağlık
Yatırımları Genel Müdürlüğü
7. Dış
İlişkiler ve Avrupa Birliği Genel Müdürlüğü
8. Hukuk
Müşavirliği
9. Denetim
Hizmetleri Başkanlığı
10. Strateji
Geliştirme Başkanlığı
11. Yönetim
Hizmetleri Genel Müdürlüğü
12. Özel
Kalem Müdürlüğü
|
(II)
SAYILI CETVEL
SÖZLEŞMELİ
PERSONEL POZİSYON UNVAN VE SAYILARI
POZİSYON
UNVANI
|
POZİSYON
SAYISI
|
GENEL
SEKRETER
|
100
|
TIBBİ
HİZMETLER BAŞKANI
|
100
|
İDARİ
HİZMETLER BAŞKANI
|
100
|
MALİ
HİZMETLER BAŞKANI
|
100
|
UZMAN*
|
2000
|
HASTANE
YÖNETİCİSİ
|
500
|
BAŞHEKİM
|
850
|
MÜDÜR
|
1700
|
BAŞHEKİM
YARDIMCISI
|
2000
|
MÜDÜR
YARDIMCISI
|
2400
|
BÜRO
GÖREVLİSİ**
|
450
|
TOPLAM
|
10300
|
*Uzman
personel: Sözleşmeli personel pozisyonuna bağlı olarak,
hastane yöneticiliği dışındaki genel sekreterlik birimlerinde
Bakanlıkça belirlenen alan ve vasıflarda özel bir meslek
bilgisi, tecrübe veya ihtisasını gerektiren hizmetlerde
istihdam edilen personeli ifade eder.
**Büro
görevlisi: Kamu hastane birliklerinde genel sekreterliğin büro
hizmetlerini yürütmek üzere istihdam edilen yükseköğrenim
görmüş personeli ifade eder.
(III)
SAYILI CETVEL
KAMU
HASTANE BİRLİKLERİ SÖZLEŞME ÜCRETİ CETVELİ
|
Unvanı
|
Sözleşme
Ücreti Oranı %
|
Ek
Ödeme Tavan Oranı %
|
Genel
Sekreter
|
|
|
a) Profesör,
Doçent, Eğitim Görevlisi
|
200
|
550
|
b) Uzman
Hekim, Hekim*
|
200
|
400
|
c) Diğer
|
200
|
300
|
Başkan
|
|
|
a) Profesör,
Doçent, Eğitim Görevlisi
|
150
|
600
|
b) Uzman
Hekim, Hekim*
|
150
|
450
|
c) Diğer
|
150
|
300
|
Hastane
Yöneticisi
|
|
|
a) Profesör,
Doçent, Eğitim Görevlisi
|
150
|
600
|
b) Uzman
Hekim, Hekim*
|
150
|
450
|
c) Diğer
|
150
|
300
|
Başhekim
|
|
|
a) Profesör,
Doçent, Eğitim Görevlisi
|
150
|
600
|
b) Uzman
Hekim, Hekim*
|
150
|
450
|
c) Hekim
|
150
|
200
|
Başhekim
Yardımcısı
|
|
|
a) Uzman
Hekim
|
150
|
270
|
b) Hekim
|
150
|
180
|
Müdür
|
100
|
125
|
Müdür
Yardımcısı
|
75
|
75
|
Uzman
|
100
|
125
|
Büro
Görevlisi
|
50
|
50
|
|
|
|
(*)
Tıp alanında doktora yapmış tabip veyahut hukuk, kamu
yönetimi, işletme ve sağlık yönetimi alanında lisans, yüksek
lisans veya doktora eğitimi almış tabip
|